کتاب به کبوتر اجازه نده اتوبوس براند، با قلم و تصویرگری مو ویلمز؛ «دربارهی نحوهی ارتباط با فرزندان» سخن گفته و همچنین تمرینی است برای نه گفتن که تعارفات را کنار گذشته و بدون تحت فشار قرار گرفتن از این کلمه استفاده نمایند.
فکرش را هم نمیکردم اتوبوس را بگذارد و برود.
آهای، من میتوانم اتوبوس را برانم؟
خواهش میکنم!
قول میدهم مواظب باشم.
هیج کاری نمیکنم؛ فقط فرمان را میچرخانم.
اتوبوس راندن که کاری ندترد. پسرعموی من هر روز این کار را میکند.. .