کتاب یاوری مهدوی از مجموعه «مرزبانی مهدوی» نوشته دکتر عبدالحسین فخاری و شامل متون کوتاه و متنوعی در راستای خدمتگذاری به آستان مقدس امام عصر (عج) است. زندگی مهدوی، اندیشه مهدوی، گفتمان مهدوی، معارف مهدوی، یاوری مهدوی، انتظار مهدوی و اخلاق مهدوی به ترتیب کتابهای این مجموعه را تشکیل میدهند. نشان زرین و زیبای مرزبانی، آنگاه بر بازو یا سرشانه مرزبانان مهدوی مینشیند که فکر و ذکر و سلوک و حرکات و سکنات آنها رنگ و بوی مهدوی گرفته باشد؛ خدمت به آستان مقدس آقای آفرینش که افتخار اولیای الهی است، آرمان مرزبانان است و آنها حاصل نمیشود مگر آنکه لحظهها و جلوههای زندگی، بینشها و اندیشهها، گفتمانها و تحلیلها، از شمیم عطر و یاد امام مهربانی معطر شده باشد. هر یک از کتابهای این مجموعه نگاهی است به این خوانش از امامت و مهدویت که تقدیم شیفتگان حضرت محبوب میشود. دکتر عبدالحسین فخاری پژوهشگر،نویسنده، فعال و ایدهپرداز فرهنگی هنری، بنیانگذار نهادهای اقتصادی بین المللی همچون برند جهانی حلال در ایران در قالب سازمان همکاریهای اسلامی(OIC)،نخستین مدیر مرکز تحقیقات و اطلاعات اتاق اسلامی و عضو هیأت مدیره (ایکریک icric)، مسئول چند رسانه و پایگاه خبری و نشریه و پدیدآور آثار متعدد تألیفی و صدها مقاله در حوزه ادبیات، اقتصاد ،معارف اسلامی و مهدویت و دبیرکل فعلی «موسسه بین المللی حلال جهانی» و مدیر مسئول پایگاه خبری حلال جهانی و فصلنامه «حلال نشان برین» است.
در این کتاب سخن شیوه ها و فنون مرزبانی و یاوری مهدوی است. مرزبانی فرهنگی، یعنی دیدبانی و شناسائی و هشیاری نسبت به حرکت های دشمن و مهارت دفاع علمی و عقیدتی در برابر هجوم معاندان و مهاجمان به باورهای مهدوی در عرصه فرهنگی است. مرزبانان و یاوران مهدوی، آن گروه از مجاهدان و منتظرانند که علاوه بر تحکیم باورهای خویش و برخورداری از ایمان و تقوی، خود را به فنون این جهاد فرهنگی مجهز نموده شیوههای مقابله با انواع دشمنان این عرصه را آموخته اند و برای دفع هجمات آنان در رشته تخصصی خویش یا رشته های دیگر آماده حضور و مبارزه اند. امروز نیز تربیت و تکثیر مرزبانان و مدافعان اندیشه مهدوی بویژه با شرایط خاص زمان ما، امری الزامی و ضروری است تا در حوزه های آموزشی و رسانه ای، کسانی باشند که این ماموریت را به عهده گیرند و سربلند از آن بیرون آیند. روی سخن با نسل برومند شیعی است که در مجالس و محافل دینی اصول اولیه و دانش های عمومی را آموخته و اکنون آماده پذیرش مسئولیت برای خدمتگزاری و مرزبانی است. تلاش بر این است در این مجموعه نوشتارها، شیوه ها و فنون مرزبانی و یاوری بر اساس تجربیات مرزبانان و نیز شرایط خاص زمانی ما، در حد توان، تبیین شود.
انسان، اجتماعی است و از طریق تعامل و داد و ستد و مذاکره با همنوعان، امور خود را پیش می برد. آشنایی و تسلط به فنون مذاکره، انسان ها را به این توانایی مجهز می کند که در جریان ارتباطات با دیگران، در هر سطحی، به توافقی معقول، منطقی، منصفانه، قابل دوام و سریع دست یابند. مذاکره معمولاً بین افراد جامعه، سازمان ها و شرکت ها صورت می پذیرد و وسیله ای برای برقراری ارتباط سازمان یافته میان اشخاص حقیقی و حقوقی به منظور نیل به توافق است. مذاکره یک سلسله فرایندهای شفاهی، کتبی و ارتباطی میان افراد دارای منافع مشترک یا مغایر با هم است که با وجود پیشینه فرهنگی متفاوت سعی می کنند تا با همکاری یکدیگر در جهت رسیدن به اهداف خود بکوشند و این مهم را که گویای استقلال متقابل آن هاست، به صورت ضوابط و شرایط قراردادی در آورند. مذاکره ممکن است در زمینه مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی یا اندیشگی بوده و ماهیت و شکل متنوعی داشته باشد، اما می توان آن را در یک تقسیم بندی به دو دسته رسمی و غیر رسمی تفکیک کرد. وقتی مذاکره کنندگان به کمک برنامه اجرایی دقیق به صورت فردی یا گروهی برای نیل به توافق در جلسات متعدد به بحث و تبادل نظر می پردازند و حاصل گفتگو در چارچوب صورت جلسات و قرارداد تنظیم و مبادله می گردد، مذاکرات رسمی است و به جز آن، غیر رسمی است؛ اما در هر دو، قدرت مذاکره و سنگینی منطق و برنامه و نقشه راهِ خوب است که مذاکره کنندگان را به توفیق می رساند.