رسالت ما جلد هفتم از مجموعه کتابهای زمان و منتظران است. این مجموعه کتاب در پاسخ به یک نیاز پدید آمده است: بیان امروزی باورهای بنیادین. مباحث اعتقادی در طول قرنها و سالیان، تغییر نمیکند؛ اما متناسب با هر زمان و به بیان ویژهٔ همان دوران نیاز دارد که عالمان در زمانهای گوناگون تلاشهایی در طرح آن مباحث متناسب با زمان خویش، داشتهاند. نویسندگان این مجموعه با بیانی ساده، روان، داستانگونه و گفتگو محور، مباحث مختلف اعتقادی را برای مخاطب جوان مطرح کردهاند. هر کتاب شامل چهل موضوع است که مهمترین سرفصلهای طرح شده در عنوان کتاب را پوشش میدهد. کتاب رسالت ما که هفتمین اثر از این مجموعه است، پس از مجلدات پیشین، به رسالت ما در زمان حاضر میپردازد و در مورد رسالت اقشار مختلف جامعه گفتگو میکند: پدران، مادران، جوانان، نویسندگان، شاعران، هنرمندان، روشنفکران، کارگزاران، دانشجویان، مدیران و ... و اینکه یک باورمند به ارزشهای دینی چه راهبردهایی را در زندگی و شغل خود از آن ارزشها دریافت میکند و زندگی خود را به چه سبکی تنظیم مینماید.
گفتم: آیا رسالت معلمان فقط انتقال علم است؟ محمد گفت: اگر چه انتقال علم بسیار ارزشمند است، اما رسالت معلم علاوه بر انتقال علم، تربیت و تهذیب و رشد اخلاقی و تربیتی دانش آموز و دانشجوست. مؤثرترین راه تربیت نیز تربیت عملی است؛ یعنی خود معلم اگر مهذّب و با کمال باشد، خواه ناخواه در شاگردش، اثر میگزارد و تربیت عملی بسیار قوی تر از تربیت زبانی است؛ لذا به فرموده حضرت علی(ع) معلمان مأمورند که تربیت را از خود بیآغازند که در این صورت سزاوارتر به تعظیم و بزرگداشت اند از کسانی که فقط دیگران را بیاموزد و تأدیب نماید (و معلم نفسه و مودّبها أحقّ بالاجلال من معلم الناس و مودّبهم). چنین است که خداوند در قرآن، مأموریت پیامبران را همین تعلیم همراه با تهذیب و تزکیه شمرده است (یزکیهم و یعلّمهم الکتاب و الحکمة). اگر علم همراه تربیت و تهذیب نباشد، چه بسا این علم مثل تیغی که در دست زنگی مست باشد موجب مرگ و تباهی و زیادت در گمراهی شود...
مسعود پرسید: همان طور که معلمان حقوقی بر متعلمان دارند که باید أدا شود آیا دانش آموزان و دانشجویان نیز دارای حقوقی هستند که معلم باید آن ها را أدا کند؟ محمد گفت: آری، امام سجاد(ع) در رساله حقوق، این چنین از حقوق آن ها سخن گفته اند: «حق شاگرد و دانشجو بر عالم آن است که بداند خداوند متعال او را امام و راهنما قرار داده است به جهت علمی که به او عطا کرده و کلید خزانه حکمت را به دست او داده است؛ پس اگر با آن ها که نمیدانند احسان و نیکی کرد و از علمی که خداوند به او عطا کرده با مهربانی به آن ها آموخت و در نصیحت و راهنمایی آنان با صبر و حوصله قدم برداشت و برای نجات جامعه از جهل و نادانی، از خزانه علمی که خدا در اختیار او گذاشته است، انفاق کرد؛ این عالم و معلم هدایت شده و هدایتگر است و از روی اعتقاد و ایمان؛ خدمتکار جامعه انسانی است. اما اگر از آنچه میداند انفاق نکند و علم خود را از دیگران دریغ بدارد؛ خیانتکار بوده و نسبت به خلق خداوند ظالم محسوب میگردد »