قصهگویی سنتی دیرینه و دیرپا است. گذر زمان، تغییر مکان و گسترش وسایل ارتباط جمعی در اهمیت، ارزش و تأثیر قصه تغییری ایجاد نکرده است. قصهگویی آرامش را هم به قصهگو و هم به شنونده هدیه میکند و فعالیتی است بیخرج و پربار که اگر به صورت عادت در خانوادهها درآید، بسیاری از نابسامانیهای روانی فرزندان را درمان میکند.
ازاینرو، انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مجموعهی «آی قصه قصه قصه» را در ۷ جلد منتشر کرده است؛ مجموعه قصههای جذابی که هم کودکان دیروز و هم کودکان امروز با آنها خاطره دارند. برای انتخاب قصههای این کتابها تمام منابع موجود از جمله مجلههای قدیمی و جدید مانند پیک و کیهان بچهها، نشریات و کتابهای خارجی و کتابهای قدیمی مورد استفاده قرار گرفتهاند.
کتاب آی قصه قصه قصه 7 به نویسندگی و تصویرگری زهره پریرخ است و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آن را منتشر کرده است که شامل 8 قصهی کوتاه از سرزمین ایران و دیگر کشورهاست.
کوهی بود، دشتی بود، دهکدهای بود. توی این دهکده دو دوست به نام احمدبیک و حسامبیک زندگی میکردند. آن ها با هم دوست بودند؛ اما نه دوستانی خیلی نزدیک. یک روز احمدبیک به حسامبیک گفت: «بیا با هم تا پایان زمین برویم و آنچه دیدنی است، ببینیم. حسامبیک گفت: مگر تو بهترین دوستی نیستی که یک نفر میتواند داشته باشد؛ پس هرجا بروی من هم میآیم...