طرح بزرگ
- معرفی کتاب
- مشخصات کتاب
معرفی کتاب طرح بزرگ
استیون هاوکینگ و لئونارد ملودینوف در کتاب طرح بزرگ از تازهترین تفکر علمی در مورد رمز و رازهای جهان با زبانی غیر تکنولوژیکی و با درخشندگی و سادگی صحبت کردهاند. در «طرح بزرگ» آنها توضیح میدهند که طبق نظریه کوانتومی، کیهان فقط یک موجودیت مفرد و یا تاریخ نیست، واقعیت این است که گذشته هیچ فرم قطعی ندارد. این به معنای آن است که ما با مشاهده گذشته، تاریخ را ایجاد میکنیم، نه اینکه تاریخ ما را ایجاد کرده باشد.
تا زمان ظهور فیزیک مدرن، به طور کلی تصور میشد که تمام دانشهای جهان را میتوان از طریق مشاهده مستقیم بهدست آورد، به این معنی که آنها همانطور که دیده میشوند، از طریق حواس ما درک میشوند. اما موفقیت چشمگیر فیزیک مدرن، که بر مبنای مفاهیمی است که با تجربه روزمره برخورد میشود، نشان داده است که این تصور اشتباه است. چنین دیدگاه سادهای از واقعیت نمیتواند با فیزیک مدرن سازگار باشد. برای مقابله با چنین پارادوکسهایی، نظریههایی از سوی این دو نویسنده ارائه شد که تمام توجهها را به خود جلب کرد.
پس از انتشار این کتاب «هاوکینگ: خدا جهان را نمیسازد» تیتر روزنامههای معروف از جمله روزنامه تایمز بود که بر روی صفحه اول آن را منتشر کردند. این نظریه که در کتاب طرح بزرگ مطرح شده است، برای چند روز با واکنشهای شدید مذهبی مواجه شد. این یک تجربه دلهرهآور بود؛ قرار دادن دین در برابر علم. واضح بود که رسانهها در این مورد به طور عمد عمل کردند، چرا که تنها تلاش برای درک پیچیدگیهای کیهانشناسی مدرن، هدف اصلی کتاب هاوکینگ و ملودینوف بود. باتوجه به این نکته که او اظهار داشته است که: «یک کیهان گستران، وجود یک آفریننده را نفی نمیکند، ولی محدودیتهایی بر زمانی که او کارش را انجام داده قرار میدهد.» سپس اعتراف میکند که: «برای اینکه درباره طبیعت کیهان سخن بگوییم و درباره پرسشهایی مانند این که آیا کیهان آغاز و پایانی داشته بحث کنیم، باید تعریف روشنی از اینکه تئوری علمی چیست؟ داشته باشیم.»
استیون هاوکینگ در این مستند تلاش میکند تا توضیح دهد که چگونه علم میتواند در مورد معنای زندگی از طریق فیزیک، مباحث فلسفی و درک علمی با ما سخن بگوید. او تلاش کرد تا جامعترین علوم انسانی را بیان و مسائل ژرف را روشنتر کند.
درباره استیون هاوکینگ نویسنده کتاب طرح بزرگ
استیون ویلیام هاوکینگ در هشتم ژانویه 1942 در جریان جنگ جهانی دوم در انگلستان به دنیا آمد. پدر او زیستشناس بود و خانواده او اهمیت بسیاری برای تقویت سطح مطالعه فرزندانشان قائل بودند. هاوکینگ باتوجه به اینکه در مدارس خوبی تحصیل کرد، اما نمرات متوسطی میگرفت. با این وجود هوش سرشار او را تمام معلمان و استادانش مورد تمجید قرار میدادند. او در سنین کم نسبت به همه چیز کنجکاو بود و محتوای کتب درسی خود را به چالش میکشید. نبوغ او برای همه قابل تحسین بود. بعدها وی برای حضور در دانشگاه آکسفورد بورسیه شد، طوری که در آن امتحان، نمرات بالای او در فیزیک همه را حیرت زده کرد. استیون هاوکینگ برخلاف تمایل پدرش برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی، ریاضی را انتخاب کرد و مدت کوتاهی پس از آن رشته فیزیک را برای ادامه تحصیل برگزید.
او با اینکه در سن بیستویک سالگی دچار بیماری نادری به نام ALS (از کارافتادگی سلولهای عصبی حرکتی) شد، اما با پشتکار و ارادهای مثالزدنی توانست به تحصیل خود ادامه دهد و نظریههای بسیاری را در حوزه فیزیک ارائه دهد. فیزیکدان نظری، کیهانشناس و مدیر تحقیقات مرکز کیهانشناسی نظری در دانشگاه کمبریج، صاحب تالیفات بسیار و همایشهای متعدد بود و به همین دلیل از چهرههای سرشناس و بسیار محبوب به شمار میرفت. هاوکینگ به دلیل بیماری خاصی که داشت، از هرگونه حرکت در اندامهایش عاجز و تنها قادر به حرکت دو انگشت دست چپش بود. او از سال 1985 تا پایان عمر خود (چهاردهم مارس 2018) قدرت تکلم و گویایی خود را نیز از دست داد.
هاوکینگ به مدت سی سال (از سال 1979 تا یکم اکتبر 2009) دارنده کرسی ریاضیات لوکاس بود که در قرن 18 میلادی به نیوتون تعلق داشت. او پس از بازنشستگی، فعالیتهای خود در این مرکز را به عنوان استاد افتخاری ادامه داد. این کرسی در سال 1663 توسط هنری لوکاس پایهگذاری شد. استیون هاوکینگ عضو جامعه سلطنتی هنر و عضو ثابت جامعه اسقفان دانشمند بود و در سال 2009 موفق به دریافت مدال آزادی ریاست جمهوری آمریکا شد. جالب است بدانید که او با وجود تواناییهای فراوان در کیهانشناسی، هرگز موفق به دریافت جایزه نوبل نشد.