امروزه باستان‌شناسان، نشانه‌هائی از ۲۰۰۰۰ سال پیش یافته‌‌اند که نشان می‌دهد روغن به دست آمده از جانوران و گیـاهان، برای روشنائی نیز به کار می‌رفته است. روغـن را، درون استخوان‌های توخالی، صدف یا دیگر آوندها و ظروف طبیعی می‌ریخته‌اند و با پوست درخت، الیاف گیاهان یا خزه، فتیله برای آن درست می‌کرده‌اند. آموختن کوزه‌گری، برای آن‌ها این فرصت را فراهم ساخت تا گونه‌های مختلف چراغ روغنی یا نفتی را بسازند که ما، امروزه آن‌ها را در موزه‌ها می‌بینیم.

چربی جانوران (به‌ویژه پیه آب‌کرده) و هم‌چنین موم، مواد لازم برای ساخت نخستین شمع‌ها بوده است. چراغ نفتی و شمع، فقط برای روشنائی داخلی به کار برده می‌شده است. روشنائی‌های بیرونی مناسب، تقریباً تا اواسط قرن ۱۷ام میلادی ناشناخته بودند. فقط از مشعل‌های قیری در روی‌دادها، جـشن‌ها، و آئین‌های همگانی و هم‌چنین، در گردهمائی جنگ‌جویان بهره‌گیری می‌شده یا کاربرد شبانه مشعل در هنگام حمل کالا بوده است.

صفحات کتاب :

304

کنگره :

‏‫‬‮‭TP۷۴۶

دیویی :

‏‫‬‮‭۶۶۰/۰۹۲

کتابشناسی ملی :

9251534

شابک :

9786223350993

سال نشر :

1402