کتاب انقلاب اسلامی؛ زمینه ها و پیامدها اثری از منوچهر محمدی است که در دفتر نشر معارف به چاپ رسیده است. این اثر نگاهی به یکی از مهمترین پدیدههای دوران معاصر ایران، یعنی انقلاب اسلامی میاندازد و زمینهها و پیامدهای آن را بررسی میکند.
منوچهر محمدی در کتاب انقلاب اسلامی؛ زمینه ها و پیامدها، با روشی قیاسی _ تحلیلی انقلاب اسلامی را با سایر انقلابهای بزرگ جهان در یک چهارچوب صحیح و متناسب بررسی میکند. این اثر سه بخش دارد. بخش اول کتاب، ارائه رهیافتی تئوریک از انقلاب با توجه به نظریههای انقلاب است. بخش دوم روند شکلگیری پس از انقلاب را بیان میکند و بخش سوم نیز به مباحث مرتبط با انقلاب ایران و سایر انقلابها پرداخته است.
فصل اول به بیان کلیات میپردازد و تعریفی از انقلاب، انواع دگرگونی سیاسی - اجتماعی، کودتا، شورش و مبانی نظری انقلاب بیان میکند. در فصل دوم به شرایط سیاسی اجتماعی قبل از انقلاب میپردازد و قدرت سیاسی و قدرت اجتماعی حکومت محمد رضا شاه پهلوی بررسی میشود. فصل سوم بررسی علل و عوامل شکلگیری و پیروزی انقلاب اسلامی است و فصل چهارم عوامل شتابزا در پیروزی انقلاب اسلامی را بیان میکند. این عوامل مسائلی از قبیل جریحه دار شدن احساسات و اعتقادات مذهبی مردم است.
کلمه انقلاب، در اولین برخورد، تداعی کننده بنیادین در رژیم سیاسی یک کشور است. انقلاب یک "نه" بزرگ است به آنچه که به آن عادت شده است؛ به حکومتی که قانون وضع می کند، اجرا می کند و متخلفان را مجازات می نماید . ناگاه تمامی این حقوق از این نهاد سلب می شود و همه وابستگان دور و نزدیک آن از صحنه سیاست و اجتماع طرد می شوند و رژیمی که می توانست تمامی ابزارهای اقتدار سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی و همه مراکز کنترل و نوسانات جامعه را در اختیار داشته باشد، به ناگهان سرنگون می شود و به جای آن حکومتی دیگر بر سر کار می آید.
منبع چنین قدرت عظیم و نیرومندی چیست؟ و این نیرو پیش از این در کجا، در کدام قشر و چگونه ذخیره شده بود؟