در کتاب لالایی های کودکان ایران، لالایی هایی از شهرهای مختلف ایران چون: آباده، تبریز، خوانسار، شیراز، قزوین، کرمان، گرمسار، یزد و غیره آورده شده که نگارنده از بیست سال پیش، در دوران تحصیل و تدریس و نیز دوره خدمت سربازی در این شهرها از همکلاسی ها و هم دوره ای ها و خانواده های آن ها که هر یک از شهرها و مناطق مختلف کشور بودند شنیده است. در پایان کتاب نیز اسامی این افراد ذکر شده است.
لالا لالا گل باغ بهشتم
برای بابایت نومه نوشتم
نوشتم نومه رود من عزیزه
دو چشمونش شب و روز سرمهریزه
لالا لالا که لالایت میآیه
نماز شوم بابایت میآیه
لالا لالا گلم باشی
تو مونس دلم باشی
لالا لالا تو خو داری
تو میل شیر گو داری
لالا لالا گل ریحون
بابات رفته راه تهرون
لالا لالا گل اسفند
بابات رفته پیِ گوسفند
لالا لالا گل پسته
بابات رفته نخور غصه
لالا لالا گل انجیر
بابات رو کردنش زنجیر