کتاب نامه بی پایان

معرفی کتاب نامه بی پایان

کتاب نامه بی پایان از مجموعه «قصه فرماندهان» روایتی داستانی از زندگانی امیر شهید سپهبد علی صیادشیرازی را بیان می کند. شهید صیادشیرازی در 4 خرداد سال 1323 در روستای گبودگنبد بندرگز از توابع استان خراسان به دنیا آمد. سرلشکر صیادشیرازی در صبح 21 فروردین 1378 به وسیله عوامل مسلح سازمان مجاهدین خلق بیرون از خانه اش در تهران و در برابر دیدگان فرزندش به شهادت رسید.

گزیده کتاب نامه بی پایان

همه چیز با یک صدا آغاز شد: «این صدای انقلاب اسلامی ایران است...» علی باور نمی کرد. ساعت حدود یازده شب بود. توی اتاق سروان خ بازداشت بود. با خودش گفت: «یوزی نگهبان را می گیرم و می روم توی پادگان.» اما کمی تأمل کرد و با خود گفت: «صلاح نیست با اسلحه سراغ هم رزمانم بروم. دلم نمی خواهد پادگان دچار تشنج و ناامنی بشود. الآن وقت آرامش است. ما پیروز شده ایم. انگار اصفهان خبری نیست. شاید هنوز خبر انقلاب به گوش مردم نرسیده. یا شاید خبر رسیده، اما همه مثل من غافل گیر شده اند.»

سه چهار شب پیش که حالش بد بود، اطراف همین اتاق پرسه می زد. دلش می خواست فقط راه برود و فکر کند. چند دقیقه پیش تر رفته بود سراغ آن ها که تازه وارد دانشکده افسری شده بودند. کم سن وسال بودند، اما سرشار از هیجان. رحمان، یکی از آن ها، وقتی علی را دید پا چسباند و خبردار ایستاد، اما روی پای راستش تکیه داده بود. انگار پای چپش آسیب دیده بود. علی گفت: «چی شده؟» رحمان گفت: «جناب سروان، عصر دژبان ها ریختند توی آسایشگاه و همه رو کتک زدند. یه باتوم برقی هم نصیب من شد.»