کتاب جامعهشناسی زنان، اثر دو نویسندهی بزرگ «پاملا آبوت» و «کلر والاس» میباشد که برای اولین بار در سال 1991 به چاپ رسید. به اعتقاد این دو نویسنده، جامعهشناسی نیز مانند علوم دیگر جانبدار است و در نظریهها و پژوهشهای خود همواره زنان را نادیده گرفته است. بنابراین این کتاب، با نگرشی فمینیستی نوشته شده و جامعهشناسی را از دیدگاه زنان بررسی و تحلیل کرده است.
نگرشهای فمینیستی و پژوهش فمینیستی هر چند اکنون از سوی جامعهشناسی مردممحور رایج به رسمیت شناخته میشود اما هنوز در حاشیه مانده است. این کتاب نشان میدهد که این مقولات در آموزش و پژوهش جامعهشناسی نقشی محوری دارند. نظریههای مردانهمحورانه و یافتههای پژوهشی آنها، در بهترین حالت خود، ناقصاند زیرا نمیتوانند دیدگاه زنان را به درستی مورد توجه قرار دهند. جامعهشناسی را باید از اساس بازسازی کرد تا بتواند دانشی را که فمینیستها تولید کردهاند در دل خود جای دهد. آشنایی با مطالبی که در کتاب عرضه شده برای دانشجویانی که به رشته جامعهشناسی وارد میشوند ضرورتی انکارناپذیر است.
پاملا آبوت در 27 ژوئن سال 1947 متولد شد. او فعال در زمینهی مطالعات جامعهشناسی و جنسیتی میباشد و همچنین استاد افتخاری دانشگاه آبرند و مدیر مرکز توسعهی جهانی است. خانم آبوت هماکنون رهبری پروژهی تحقیقاتی دولت اسکاتلندی را بر عهده دارد که یک رویکرد اجتماعی در حوزه ادبیات بزرگسال برای بهبود کیفیت زندگی مردم «رواندای غربی» است. او همواره در نوشتههایش دیدگاههای فمینیستی را باتوجه به محدودیتهای مربوط به مسائل جنسیتی به چالش کشیده است.
کلر والاس استاد دانشگاه در حوزهی جامعهشناسی است و در سالهای 2007 تا 2009 رئیس انجمن جامعهشناسی اروپا بود. او همچنین از سال 2001 تا 2006 به عنوان سردبیر در مجلهی بینالمللی اتحادیهی اروپا فعالیت داشت. او تاکنون پژوهشهای بسیاری را در زمینهی سلامت، هویت نژادی، کار و رفاه، توسعهی مدل کیفیت زندگی و ایجاد یک جامعهی شایسته انجام داده است.
جامعه شناسی علمی است زیر سلطه ی مردان و این واقعیت در نظریه ها و روش ها و تحقیقات و آموزش این علم، معانی و کاربردهای اساسی دارد. با وجود انتقادهایی که دست کم در بیست سال اخیر به پیش داوری ها و جانب داری های مردانه ی جامعه شناسی وارد شده هنوز تغییر چندانی در این علم پدید نیامده است. و اگرچه تعداد زنانی که درس جامعه شناسی می خوانند بیش تر است هنوز مدرسان مرد اکثریت دارند. زنان را از احراز مناصب بالا در این رشته محروم می کنند و از سوی دیگر به آن ها جامعه شناسیِ مردانه می آموزند یعنی دانشی را القا می کنند که در توجیه جایگاه فرودستِ زنان در ساختار اجتماعی بریتانیای امروز نقش مهمی دارد.