کتاب نیم نگاهی به ضوابط پوشش در دانشگاه های جهان به منظور آشنایی دانشگاهیان با انواع پوشش در دانشگاه های کشورهای آمریکا، اروپا، آسیا، آفریقا و استرالیا و همچنین مقایسه آن ها با پوشش در دانشگاه های ایران انجام شده است. کتاب نیم نگاهی به ضوابط پوشش در دانشگاه های جهان در دو بخش و با هدف آگاهی، بهره گیری از تجارب و کیفیت ضابطه مندی دانشگاه های جهان در امر پوشش در دانشگاه ها و محیط علمی، آموزشی و در راستای بهبود بخشی اخلاق دانشجویی و خصوصاً بهبود وضعیت دانشجویان از جهت کیفیت ظاهری حضور با رعایت ایجاد موازنه بین قانون و اخلاق گردآوری شده است.
این کتاب در دو بخش به ضوابط برخی از مراکز دانشگاهی جهان و ضوابط پوشش مراکز دانشگاهی جمهوری اسلامی ایران پرداخته است. بخش «ضوابط پوشش مراکز دانشگاهی جمهوری اسلامی ایران» در نگاه اول به تاریخچه شورای عالی انقلاب فرهنگی، آئین نامه انضباطی دانشجویان دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی، آئین نامه حفظ حدود و آداب اسلامی در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی و متن مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی می پردازد.
در میان واژه ها، قانون از جمله واژه هایی است که در تمامی جوامع بشری مفهومی مشترک را در ذهن تداعی می کند و هدف از آن برقراری نظم، آرامش و امنیت در جامعه می باشد و چه بسا اگر قانون بیانگر اراده عمومی و خواسته های افراد جامعه باشد به مراتب موجبات پیشرفت، رشد و ایجاد بستری مناسب برای رسیدن به ارزش های متعالی انسانی را نیز به دنبال خواهد داشت. پس از داشتن ضابطه و قانونمندی جهت دستیابی به اهداف جمعی و پایبندی به اصول انسانی در فضای توام با آرامش در هر مجموعه ای امری ضروری به نظر می رسد.
از سوی دیگر یکی از مهم ترین شئون انسانی، منزلت اجتماعی انسانهاست که با عوامل مختلفی مرتبط است از جمله این عوامل چگونگی حضور در جامعه به خصوص از جهت ظاهری و نوع پوشش است. به تعبیر همگان پوشش مناسب، شامل آراستگی، وقار و نظم در ظاهر را شامل می شود. بنابراین در محیط کار، تحصیل، پژوهش و تحقیق، کوچه و خیابان و … هر یک به اقتضای خود نوع پوشش خاصی را می طلبد. همچنین این پوشش نماینگر فرهنگ خاص آن محیط است. به عبارت بهتر فرهنگ، تمدن و حتی شرایط اقلیمی هر جامعه ای تعیین کننده کیفیت و نوع پوشش افراد جامعه است.