پیدا کردن غلام پشمی توی مشهد، مثل پیدا کردن یک تار موی سیاه و درشت وسط کاسۀ ماست بود. سر ظهر: رستوران کریم، دم غروب: باغ ته عیدگاه، شب گردی‌هایش هم توی ارگ بود. وسط زندگی بی‌قواره و بی‌قاعده‌اش، در دنیای خودش، قانون خودش را داشت: دعواهایش پنجراه بود، کوچه آشتی‌کنان هم در کار نبود، عربده کشی اش راستۀ ارگ بود، همان شب‌ها که مست و پاتیل بالا و پایینش را گز می‌کرد و پاسبان‌ها جرئت نداشتند نگاه چپ به دارودسته اش بکنند. برای همین هم، کسی که دنبال شر نبود، شب‌ها توی خیابان پا نمی‌گذاشت. غروب به بعد، آدمی که حسابی بود، زنی که نجیب بود، توی خیابان پیدایش نبود. فقط از طیب برمی آمد از راه نرسیده پیغام پسغام بفرستد برای او و قرار شبانه‌اش را بگذارد توی پنجراه و دلش را داشته باشد وسط آن همه باغ تاریک و پرقصه بایستد تا غلام پشمی با دارودسته‌اش بیاید.

صفحات کتاب :

144

کنگره :

PIR7994

دیویی :

‫‭8‮فا‬3/62

کتابشناسی ملی :

7499481

شابک :

‫‬‭978-622-609087-2

سال نشر :

1399