کتاب سفارش های اخلاقی pdf

معرفی کتاب سفارش های اخلاقی

کتاب سفارش های اخلاقی که به همت محمدعلی صالحی و محمدصادق امیری آرا تدوین شده است گزیده ای از بیانات اخلاقی و شرح احادیث آیت الله صالحی مازندرانی (ره) در ابتدای درسهای خارج فقه و اصول سالهای 1367 تا 1380 است که به سلیقه و ذوق خاصی تدوین و تنظیم شده است.

سفارش ها و شرح احادیث درباره عناوین و موضوعات زیر است:

تقوی، اوصاف پارسایان، خودسازی، محاسبه نفس، اصلاح نفس، زهد، زاهد، خوف از خدا، معصیت نکردن خدا، ثمره اطاعت خدا، ذکر خدا، قلب حرم خدا، بهترین قلب، دستگیره های ایمان، عبادت خاص، اخلاص، علم و جهل، شیوه علم آموزی، فقیه و فقاهت، منشأ اصلاح امت، عاقل، دعوت با عمل، سخن سنجی، تأثیر سخنران بر مخاطب، حسن خلق، همنشین، اهمیت نیت، اهمیت سلامت نفس، ارزش شناخت، گنج های بهشتی، آداب روزه داری، اهمیت سلامتی و فراغت، کیفیت معاشرت با مردم، فتنه، دنیاطلبی، حرص، غضب، زبان، ریشه های هلاکت، واعظ بی عمل، خودخواهی، ریاست طلبی، وحدت کلمه، انسجام امت اسلامی، رفتار شیعه، مقام حضرت زهرا (س)، حضرت زینب (س) و حضرت معصومه (س)، مظلومیت ائمه معصومین (ع)، عصر ظهور و امام عصر (عج).

آیت الله صالحی مازندرانی (ره)، از اساتید برجسته حوزه علمیه قم و از علمای مبارز نهضت امام خمینی (ره) بود که رهبر معظم انقلاب در پیامی به مناسبت درگذشتشان، ایشان را از «ذخایر حوزه علمیه» و «حامیان و مدافعان صادق و صمیمی انقلاب» برشمرد. 

گزیده کتاب سفارش های اخلاقی

قال امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع): «اَّتقُوا مَعاصَِ الله فی الخلَلَوات فإنَّ الشّاهدَ هو الحاکم » این حدیث دو جمله دارد که جمله صدرش، معلول و جمله ذیلش، علّت است. صدر این روایت مربوط به تقواست. حضرت امیر(ع): می فرماید: از معاصی خدا در خَلَوات (در جَلَوات که جای خود دارد) بپرهیزید؛ یعنی آنجایی که شما هستی و کسی با شما نیست، نه در یمین (سمت راست) شما کسی است، نه در یَسار (سمت چپ) شما کسی است، نه در خَلْفتان (پشت سر) کسی است که شما را زیر نظر بگیرد و نه در قُدّام (رو در روی) شما کسی است که مواظب شما باشد، شما هستی و هیچکس دیگر نیست.

 خلوت است، اینجا جایی است که معمولاً آدم جرأت و جسارتش برای ارتکاب معصیت، بیشتر است. اگر خلوت باشد آدم جرأت بیشتری دارد که معصیت را مرتکب شود و گناه بکند، برخلاف اینکه جَلَوات باشد؛ زیرا در عَلَن و روز روشن، کمتر کسی حاضر است که مرتکب معصیت بشود، گویا انسان از این و آن می ترسد و حساب می برد، حتی از صغار و کودکان و غیر بالغین. گاهی انسان از مجانین هم پروا می‌کند و دلش می خواهد که آنها هم متوجه نشوند که او می خواهد دست به گناه بزند، ولی در خلوت، آدم خودش است و هیچ کس دیگر نیست. آنجا جرأتش بیشتر می شود تا گناه کند.