در کتاب اخلاق در ورزش به بعد اخلاقی ورزش توجه بسیاری شده است. ورزش و ورزش کردن جدا از بعد سلامتی آن، به یکی از مهمترین فعالیتهایی بدل شده است که هر جامعهای بر روی آن سرمایهگذاری میکند. ورزش هم میتواند به عنوان یکی از فعالیتهای اقتصادی در نظر گرفته شود و هم میتواند جنبههای سرگرمی و یا رقابتی داشته باشد. اما آنچه که همیشه مهم بوده، این است که حتی در زمانی که ورزش به چشم مسابقه و رقابت دیده میشود، اخلاق در آن حفظ شود.
اهمیت اخلاق در ورزش از گذشته نیز واضح و مشهود بوده است. تخلق به اخلاق جوانمردانه همیشه یکی از مهمترین ابعاد ورزش بوده و در داستانها و حکایتهای قدیمی و حتی در زندگینامه ورزشکاران مشهور نیز میتوان آن را به چشم دید.
به طور کلی نباید فراموش کرد که اخلاق، از جمله مهمترین پایههای زندگی بشر در اجتماع است. در حقیقت به وسیله فضائل و صفات والای اخلاقی است که میتوان یک جامعه را از انحطاط نجات داد و به سوی پیشرفت سوق داد. حال اگر قرار باشد دو عنصر مهم، یعنی ورزش و اخلاق را به هم پیوند بزنیم، چطور باید عمل کنیم؟
علی تاجبخش در کتاب اخلاق در ورزش، پاسخ این سوال را میدهد. این کتاب مروری است بر جنبههای مختلف اخلاق کاربردی در ورزش و رشتههای ورزشی. در فصلهای مختلف این کتاب، به بررسی تاریخچه و حیطههای اخلاق ورزشی میپردازیم. مبانی، اصول، معیارها و روشهای اخلاق اسلامی را بررسی میکنیم. به مرور ویژگیها و اصول نظام اخلاقی میپردازیم و ابعاد مختلف اخلاق در ورزش، از جمله، منش، و بینش را نگاهی میاندازیم. در فصل انتهایی کتاب نیز، به مرور چالشهایی میپردازیم که در این مسیر، پیش روی ما قرار دارند.
مجموعه ای از فضایل و اوصاف و افعال ارزشمند و ستودنی وجود دارد که با ورزش در ارتباط بوده و در فعالیتهای ورزشی بصورت گسترده بکار می رود. در این صورت هدف فعالیتهای ورزشی، حول محور پرورش فضایل اخلاقی است.
در اینکه چه فضایل اخلاقی در ورزش مطرح است، متخصصان تربیت بدنی و ورزش متفق نیستند: برخی چهار عنصر مهربانی، انصاف، روحیه ورزشکاری و شرافت را به عنوان فضایل اخلاقی مطرح می کنند ومعتقدند که اینها از طریق برنامه های ورزشی قابل آموزش اند.
نظر دیگران //= $contentName ?>
واقعا کتاب بیخود و بی معنا که میخواد همه چی رو به هم ربط بده. هیچ منطقی توش نیست.پولتون و دور نریزید...