کتاب دوران نقادی در دو بخش تحلیل مدرنیته از دیدگاه کانت و نقد مدرنیته کانتی از دیدگاه مرتضی مطهری به قلم دکتر علی اکبر احمدی نوشته شده است. مولف در این اثر تلاش کرده تا تصور کانت از دوران نو و طرح نوینی که در آثار این اندیشمند غربی آورده شده را توضیح دهد و پس از آن تحلیل استاد مطهری درباره کانت را تشریح کند.
مولف در پیشگفتار کتاب دوران نقادی تصریح کرده است که مطهری، کانت را در کنار اشاعره می نشاند و آراء او را وفق مبانی اشعریت تحلیل و تفسیر می کند. از نظر مطهری گوهر تفکر اشعری جدایی تعقل از تدین و در معنایی وسیع تر جداسازی انسان از خداست. مطهری در فلسفه کانت صورت جدیدی از اشعریت می بیند و اگر چه اشعریت جدید نمی تواند در آثار و نتایج متفاوت با اشعریتی باشد که در گذشته متصور بود.
کانت در این مقاله نیز به چگونگی گذار انسان از مرحله زیست طبیعی و غریزی به مرحله زیست اجتماعی و عقلانی (اختیاری) میپردازد. خلاصه رأی او آن است که:
انسان در ذات خود موجودی است خودخواه و متمایل به ارضای خواستهای خود. و این تمایل و خواست خودخواهانه طبیعتاً به صورت انفرادی ارضاء نمیشود بلکه تأمین آن مستلزم زندگی جمعی و گروهی است. یعنی خودخواهی انسان او را به سوی زندگی جمعی سوق میدهد. اما آیا فرد میتواند زندگی جمعی را به سهولت تابع امیال خود شکل دهد؟ مسلماً چنین نیست؛ زندگی جمعی اساساً مستلزم مقابله با خودخواهی و مهار کردن آن است و درگذشتن از خودخواهی و فراتر رفتن از آن را طلب میکند. آدمی باید در زندگی اجتماعی مقررات و ضوابطی را پذیرا باشد که ارضای نیازهای طرفین را هدف گرفته است.
نظر دیگران //= $contentName ?>
باسلام بسیار کتاب خوب وخواندنی است .نویسنده محترم کتاب با قلمی روان وباتسلطی عمیق براندیشه مرحوم مطهری بخوبی ت...