شالوده کتاب درآمدی بر فلسفه علم، سخنرانیها یا درس گفتارهایی است که نویسنده در طی یازده سال در «دانشگاه استنفورد» ایراد کرده است. این کتاب بررسی و ارزیابی بیش از یکصد سال مناقشه بر سر چیستی علم است.
«منطق بهعلاوه تجربه گرایی»، «استقرا و تأیید»، «پاپر: حدس و ابطال»، «کوهن و علم مادی»، «کوهن و انقلابها»، «چالشگری جامعهشناسی علم»، «فمینیسم و مطالعات علم»، «فلسفه طبیعتگرایانه در نظریه و عمل» و «واقعگرایی علمی» برخی از مطالب این کتاب هستند.
فلسفه تلاشی است برای پرسش وپاسخ درباره ی پاره ای مسأله های بسیار بنیادی درباره ی جهان و جایگاه ما در آن. این مسأله ها ممکن است گاهی بسیار به دور از علایق عملی به نظر آیند. ولی مباحث مندرج در کتاب حاضر از نوع آن مسأله ها نیستند. هرچند مباحث مندرج در این کتاب با بسیاری از مسأله های انتزاعی درباره ی اندیشه، شناخت، زبان، و واقعیت مربوط اند، ولی اهمیت آنها به اندازه ای است که به بیرون از قلمرو فلسفه نیز گسترش یافته اند. این مباحث، پیشرفت هایی را در بسیاری از زمینه های علمی دیگر پدید آورده اند، و دامنه ی تأثیر پاره ای از آن ها بسیار فراتر رفته و به بحث های مربوط به آموزش و پرورش، پزشکی و جایگاه مناسب علم در جامعه نیزکشیده شده است.
واقع امر این است که، در سراسر نیمه دوم قرن بیستم، همه ی زمینه هایی که با مسأله ی چیستی علم سر و کار داشته اند مسیری پر پیچ و خم و پر فراز و نشیب را پیموده اند. پاره ای مردم به این اندیشه افتادند که کار در تاریخ، فلسفه و جامعه شناسی علم نشان داده است که علم شایسته ی آن پایه ی بلندی که در فرهنگ های غربی به دست آورده نیست. آنان چنین گمان می کردند که خانه ی افسانه های مربوط به قابل اعتماد بودن و برتری علمِ کنونی از پای بست ویران است. البته، پار های دیگر با این دیدگاه مخالف بودند و مناقشه های حاصل از این اختلا ف نظر که در حوزه ی اندیشه در می گرفتند، اغلب در حوزه ی مباحث سیاسی نیز وارد می شدند.