کتاب اسنادی از فرهنگستان علوم ایران نوشته علیرضا ملاییتوانی، سیدمحمدحسین، لیدا ملکی است که توسط انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتشر شده است. فرهنگستان های علوم براساس تعریف و نوع رسالتشان می توانند جایگاه های متفاوتی در فضای علمی کشورهای مختلف پیدا کنند.
فرهنگستان علوم ایران که در زمره نهادهای تابعۀ بنیاد فرح محسوب می شد از جایگاه شایسته ای برخوردار بود و به موجب اساسنامه اش توانست فعالیتهای گوناگونی از جمله حمایت از نشستها، مجامع، جلسه ها و سمینارهای علمی، انتشار نشریات مختلف داشته باشد و همچنین در پنج زمینه مختلف علمی، شورای پژوهش های علمی کشور را تشکیل دهد. فرهنگستان علوم ایران با فرهنگستان ها و مجامع علمی خارج از کشور همکاری نزدیک داشت و در تدوین سیاستگذاری های علمی، برنامه ریزی های راهبردی و ترسیم چشم انداز آیندۀ علمی کشور تلاش سازنده ای از خود نشان داد. اما نکته مهم این است که فرهنگستان علوم ایران فرصتی نیافت تا برنامه های خود را محقق سازد و در واقع در همان ابتدای کار فعالیتش متوقف شد.
یادداشتی در مورد هدف ها و اولویت های اجرایی فرهنگستان علوم ایران فرهنگستان علوم ایران
کشورهای مغرب زمین از دیرزمان در بوجود آوردن فرهنگستان های علوم که رسالت آن ها کمک به پیش برد علم، تشویق پژوهش و پژوهشگران و ایجاد ارتباط علمی بین دانشمندان طراز اول جهان می باشد همت گماشته اند. جای بسی خوشوقتی است که کشور ما نیز از دو سال پیش (شهریور 1355) که اساسنامه فرهنگستان علوم بتوشیح ملوکانه رسید به ایجاد این انجمن علمی همت گماشته و این آرزوی دیرینه فرهنگ دوستان را برآورده نمود.
فرهنگستان علوم ایران مشتمل بر پنج بخش اساسی می باشد که عبارتند از:
1- مهندسی
2- کشاورزی
3- طب
4- علوم پایه
5- علوم انسانی
به طور خلاصه فعالیت های آتی فرهنگستان در بسط و اشاعه علم و پژوهش در پنج بخش فوق به وسیله چهار کمیته به شرح زیر عملی می شود:
1- کمیته پژوهش ها، بورس ها و جوایز
2- کمیته گردهم آیی ها، انتشارات و اطلاعات علمی
3- کمیته انجمن ها و ارتباط با مراجع علمی
4- کمیته شناساندن اندیشه و شخصیت های علمی ایران