کتاب همه انسان ها به یک شکل زندگی نمی کنند صوتی

معرفی کتاب صوتی همه انسان‌ها به یک شکل زندگی نمی‌کنند

کتاب صوتی «همه انسان‌ها به یک شکل زندگی نمی‌کنند» نوشته ژان پل دوبوا و ترجمه احمد آل احمد، برگزیده جایزه گنکور در سال ۲۰۱۹ روایتی است از سرگشتگی انسان معاصر؛ این کتاب توسط نشر تداعی به بازار کتاب ارائه شده و با صدای ایوب آقاخانی، توسط نشر صوتی قناری به صورت شنیداری تولید شده است.

درباره کتاب صوتی همه انسان‌ها به یک شکل زندگی نمی‌کنند

کتاب همه انسان‌ها به یک شکل زندگی نمی‌کنند یک داستان نیمه‌اروپایی - نیمه کانادایی است. داستان زندگی خانواده‌ای پروتستان‌مذهب ساکن در منطقه اسکاندیناوی، که از زبان پسر آنها روایت می‌شود. روایت پدری که کشیش است اما ماجراهایی پیش می‌آید که او و پسرش ناچار می‌شوند به ایالت فرانسوی‌زبان ِ کبک کانادا مهاجرت کنند و داستان از زندان مونترال شروع می‌شود. جایی که پسر؛ یعنی راوی، که نامش پُل کریستین فردریک هانسن است و خود در تولوز فرانسه به دنیا آمده است، به جرم یک قتل به زندان می‌افتد.

درباره نویسنده کتاب همه انسان ها به یک شکل زندگی نمی کنند

ژان پل دوبوا نویسنده‌ای فرانسوی است که در شهر تولوز، واقع در جنوب شرقی فرانسه به دنیا آمده است و زندگی می‌کند. او اولین رمان خود را با نام «گزارش روانکاوانه‌ی یک حس آشفته» در سال ۱۹۸۴ منتشر کرد. کتاب‌های او معمولا با استقبال خوب مخاطبان و منتقدان روبه‌رو بوده است. دوبوا تاکنون جایزه‌ی بزرگ طنز سیاه را برای «خبرم به دست‌تان می‌رسد» (۱۹۹۱)، جایزه‌ی فرانس تلویزیون را برای «کِندی و من» (۱۹۹۶)، جایزه‌ی فمینا را برای «یک زندگی فرانسوی» (۲۰۰۴)، جایزه‌ی ویالات را برای «مورد سیندر» (۲۰۱۲) و همچنین جایزه گنکور ۲۰۱۹ را برای کتاب «همه انسان‌ها به یک شکل زندگی نمی‌کنند» دریافت کرده است.

بخشی از کتاب صوتی همه انسان‌ها به یک شکل زندگی نمی‌کنند

یک هفته است که برف می‌بارد. کنار پنجره هستم و به تاریکی شب نگاه می‌کنم، به سرما گوش می‌کنم. اینجا سروصدا هست. صدایی خاص، ناخوشایند، آدم فکر می‌کند ساختمان زیر فشار سرما و یخ‌بندان گیر افتاده و صدای ناله ترسناک آن بلند شده است، گویی در این انقباض رنج می‌کشد و فرو میریزد. زندان در این ساعت، خواب است. پس از مدتی که به سوخت‌وساز ساختمان عادت کنید، می‌توانید صدای نفس کشیدن آن را در تاریکی بشنوید؛ گویی جانوری عظیم که گاه‌وبی‌گاه  سرفه می‌کند و حتی در حال بلعیدن است. زندان: ما را در خود می‌بلعد، هضم می‌کند و ما، درهم‌پیچیده و شکسته در پیچ‌وخم شماره‌دار دل‌وروده‌اش، در فاصله دو اتساع هاضمه به هر ترتیب ممکن می‌خوابیم و زندگی می‌کنیم.