کتاب مثل شاخه ترنج اشعاری نغز شامل مضمون توصیفی، احساسی و عاطفی است. قالب شعرها، شعر نو است که با زبانی ساده اما خیال پردازانه بیان شده است. در مجموعه اشعار غمی نهفته است که تا پایان کتاب (البته در غالب اشعار) با خواننده همراه است. همچنین تکرار وسیع واژه آسمان و وصف آن در مجموعه اشعار دیده می شود.
شاعر در جایی مادر را به «گلی شکفته بر آتش»، گلی که گاه به طوفان سلام می کند» و «گلی که تشنه به اقلیم سنگ می روید» تشبیه می کند. در جایی دیگر از داغ فرزند بر روی دوش مادر سخن می گوید و در انتها با ابیاتی چون «ای خدای بعد از این همیشه بی قرار ای همیشه پیش از آنکه بشنوی جریحه دار و... با وصف نام خدا مجموعه کتاب به پایان می رسد.
حرف های بعد از این
خنده های پیش از آن
دست های هرگز و همیشه
تا ابد ...
این تمام قصه،
بغض های نانوشته من است.