«دفاع مقدس فصلی از تاریخ زرین ملت ایران است که در سایه اتکا به خداوند بزرگ، رهبری هوشمندانه حضرت امام خمینی(ره) و ایثار و شجاعت رزمندگان اسلام رقم خورد. این افتخار به حمدالهی سال هاست همچون خورشیدی بر تارک تاریخ این سرزمین میدرخشد. قطعاً عظمت این ایثار و فداکاری و دلاوری شیرمردان و شیر زنان این دیار فراتر از تصورات مردم دنیاست، این که کشوری با انقلابی نو پا، با داشتن دشمنان داخلی و خارجی متعدد بتواند در مقابل تمام ابرقدرت های دنیا بایستد و با افتخار نبردی هشت ساله که ناعادلانه به آن تحمیل شده بود را با پیروزی به اتمام برساند بیشتر شبیه معجزه است تا واقعیت! برای نسلی که انقلاب و جنگ را ندیده انعکاس این واقعه عظیم بسیار سخت و دشوار است. باید خیلی تلاش کرد تا حق مطلب همان طور که بوده ادا شود چرا که هرگونه کاستی و قصور و عدم شناخت تاریخ و حوادث آن دوران از سوی متولیان فرهنگی جامعه در این امر قطعا باعث انحراف و تحریف واقعیت ها شده و ارزش ها را به ضد ارزش تبدیل می کند.
شاید بتوان گفت راحت ترین و در عین حال تاثیرگزارترین زبان برای انتقال این فرهنگ و تاریخ ناب، زبان هنر باشد. این دنیای راز آلود هزار نقش به خوبی می تواند بدون دادن دستور و تطمیع مخاطب هر آنچه را که می خواهد به تصویر بکشد و به اهدافش برسد؛ حال یا در قاب سینما و تلویزیون و صحنه نمایش و یا در قاب گالری های نقاشی و. .
فضای نمایش محلی است شبیه یک بازار قدیمی و حجرههای کوچک و کم زرق وبرق؛ پر سر و صدا و پر رفت و آمد. مردمانی در آمد و شد هستند. صدای کسی که هوره می خواند می آید و در دور دستتر صدای فروشندگان میوه که فریاد می زنند. صدای دعوا و جر و بحثی میآید و بالا می گیرد.
جبار، جوانی با کاپشن خلبانی و شلوار شش جیب داد و بیداد کنان با برادر یا همان حزبالله وارد می شوند. برادر مردیست خجالتی و با ظاهری مذهبی پیرهنی خاکی رنگ که روی شلوار خاکی رنگ انداخته است و تسبیح بلندی در دست...