کتاب «آسمان مال من بود» در 13 فصل به روایت خاطرات سرهنگ خلبان صمدعلی بالازاده می پردازد؛ خاطراتی که از فرودگاه مهرآباد و سفر به آمریکا آغاز شده و در نهایت به روزهای بازنشستگی در اردبیل ختم می شود.
بالازاده که پس از اتمام دوره های تکمیلی پرواز با جنگنده های اف5 به ایران باز می گردد طی سال های دفاع مقدس در کشور با 1356 ساعت و 20 دقیقه پرواز به یکی از فعال ترین خلبانان جمهوری اسلامی ایران بدل شده و حتی به باور برخی از کارشناسان نظامی نام او در کنار بزرگانی چون شهید عباس بابایی قرار می گیرد.
خاطرات بالازاده به بخش مهمی از تاریخ معاصر ایران در طول هشت سال دفاع مقدس می پردازد و طی آن می توان از فضای موجود در نیروی هوایی ایران بخصوص در سال های ابتدایی جنگ شناخت بیشتری پیدا کرد. این سرهنگ خلبان طی خاطرات خود به ماجرای کودتای نوژه پرداخته و از دید یکی از افسران نیروی هوایی ارتش این دسیسه را تحلیل می کند.
بخش زیادی از خاطرات بالازاده نیز به شهید عباس بابایی باز می گردد که از این حیث نیز «آسمان مال من بود» از ارزش تاریخی زیادی برخوردار است. بالازاده طی این کتاب عملیات های هوایی مختلفی را با جزئیات شرح می دهد و لحظات نفسگیری را پیش روی مخاطب به نمایش می گذارد. این خلبان با پایان جنگ وارد فضای دیپلماتیک شده و به عنوان وابسته نظامی ایران در ترکیه مشغول به کار می شود. یکی از نکات قابل توجه «آسمان مال من بود» شخصیت جذاب و سرکش خود راوی است که در چارچوب های نظامی نمی گنجد و به شکلی بر اساس باور و اعتقاد خودش عمل می کند.
اما در کنار این ویژگی باید اذعان داشت که خاطره نگار نیز تبحر خاصی در ثبت و چینش خاطرات داشته است؛ چنانچه در این کتاب دیالوگ ها سهم به سزایی در روایت خاطرات دارند که این به ملموس تر شدن فضای خاطره ها کمک شایانی کرده است. از طرفی هم به نزدیکی بیشتر مخاطب با شخصیت های کتاب منجر شده است که جنبه روایی اثر را تقویت می کند.
«آسمان مال من بود» با چند تصویر به پایان می رسد که بر سندیت و اعتبار آن می افزاید و فضای متن را هم برای مخاطب، شفاف تر و ملموس تر می کند.
نظر دیگران //= $contentName ?>
بسیار عالی هست......
خوب...