کتاب بررسی بیان ژن های مقاومت به داروی فلوکونازول در کاندیدا آلبیکنس با هدف بررسی بیان ژن های MDR1 ،CDR2 ،CDR1 در گونه های کاندیدا آلبیکنس مقاوم و حساس به فلوکونازول است که با استفاده از روش REALTIME PCR RT و مقایسه بیان این سه ژن در گونه های حساس و مقاوم با یکدیگر، توسط ناهید آریانا تالیف شده است.

کاندیدا آلبیکنس مخمر پلئومورفیسم است که در دامنه pH وسیعی از کمتر 2 تا حدود 8 قادر به رشد است و در شرایط کم هوازی و بی هوازی به خوبی رشد می کند. این مخمر شامل 8 کروموزوم دوتایی است با شماره گذاری 1تا 7 و همچنین واحد یک کروموزوم با اندازه بسیار متغیر به نام کروموزوم R است. بیشتر لیپیدهای موجود در کاندیدا آلبیکنس فسفولیپیدها و استرول هستند که ارگوسترول مهم ترین استرول غشایی به شمار می رود.

کاندیدیازیس بدون شک یکی از مهم ترین و شایع ترین بیماری های قارچی فرصت طلب در انسان است. عفونت بصورت حاد، تحت حاد یا مزمن در پوست، ناخن، مخاط واژن، برونش دستگاه گوارش و... دیده می شود. گاهی نیز منتشر می گردد و کلیه، ریه، کبد، قلب و... را گرفتار می کند. واکنش میزبان در برابر بیماری از یک خارش و التهاب مختصر تا فرم مزمن، حاد چرکی یا گرانولوماتوز در تغییر است انواع ضایعات آن بستگی به بیماریزایی قارچ، فرآورده های توکسیکی کاندیدا، قدرت دفاعی میزبان و محل مورد تهاجم دارد.

مهم ترین عامل بیماری کاندیدا آلبیکنس است که ساکن طبیعی دستگاه گوارش، مخاط دهان و واژن است. در کتاب بررسی بیان ژن های مقاومت به داروی فلوکونازول در کاندیدا آلبیکنس می خوانیم که عوامل مختلفی تعداد بیماری کاندیدا آلبیکنس را تغییر می دهند مثلاً در بیمارانی که دچار اختلالات اندوکرین هستند بخصوص دیابتیک ها بیشتر دیده می شود.

استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک ها فلور طبیعی را به هم زده و سبب کاندیدیازیس می شود هچنین مصرف استروئید ها، آویتامینوزها، عوامل ایمنو ساپرسیو، مصرف سایتوتوکسین و سایر داروها می تواند باعث بروز کاندیدا شود. کاندیدمی به طور تیپیک در سالمندان، بیماران بستری در بیمارستان یا بیماران ایمنوساپرسیو و و نوزادان تازه متولد شده که در حین عبور از کانال زایمان این قارچ را کسب دیده می شود.

چندین فاکتور در افزایش عفونت های قارچی در سال های اخیر نقش دارند در بین آن ها، بیماران دچار نقص سیستم ایمنی، بیماران سرطانی که شیمی درمانی انجام داده و نوتروپنی دارند. اشخاصی که داروهای ایمنوساپرسیو مصرف می کنند و یا تحت درمان با آنتی بیوتیک های وسیع الطیف و گلوکوکورتیکوئیدها هستند و یا افراد دیالیزی و نیمه دیالیزی بیشتر در معرض آلوده شدن قرار دارند. همچنین کاندیدا آلبیکنس چهارمین عامل عفونت خون در ایالت متحده اعلام شده است.

رایج ترین داروهای ضدقارچی در سه کلاس: 1- مهارکننده سنتز ارگوسترول 2- پلی ان ها 3- 5-FC ها هستند که آلیلامین ها (تیوکربامات ها) و آزول ها در کلاس اول قرار می گیرند. برای درمان مناسب بیمارانی که به عفونت های خطرناک قارچی مبتلا هستند، انجام آزمایش برای تعیین حساسیت عامل بیماری نسبت به داروهای ضدقارچی ضروری است.

مطالعه آمده در کتاب بررسی بیان ژن های مقاومت به داروی فلوکونازول در کاندیدا آلبیکنس، نشان می دهد که درمان ضدقارچی نامناسب و خود درمانی می تواند دلیل اصلی افزایش مقاومت دارویی در انواع کاندیداهای غیر آلبیکنس باشد.

به دلیل پیدایش مقاومت به عوامل ضدقارچی تعیین طرح استراتژیک برای درمان بیماری های قارچی یک موضوع مهم در قارچ شناسی بالینی است. یکی از روش های تعیین حساسیت مخمرها از جمله کاندیدا آلبیکنس به داروهای ضد قارچی استفاده از تکنیک میکرو دایلوشن است.

همچنین با تکیه بر تکنیک کمترین غلظت مهارکننده حساسیت به داروهای کلوتریمازول کتوکونازول و فلوکونازول را می توان بررسی کرد. عوامل ضدقارچی تری آزول (فلوکونازول - ایتراکونازول و... ) معمولاً بخاطر شاخص درمانی بالا برای عفونت های کاندیدایی به کار می رود. اما در موارد مقاوم به درمان یا موارد عود کننده باید از طریق نیستاتین خوراکی به درمان بسیاری پرداخت.

عود بیماری و همچنین مقاومت دارویی به خصوص به آزول ها موضوع مهم و قابل توجهی در رابطه با این عفونت ها است. در این مورد تاکنون تحقیقات زیادی صورت گرفته که در آن ها مقاومت دارویی آزول ها را نسبت به گونه های مختلف کاندیدا بخصوص کاندیدا آلبیکنس با یکدیگر مقایسه و بررسی کرده اند که نوعی تنوع ژنتیکی را نشان می دهند و از یک تنوع مینور تا جابجایی کامل ژنتیکی را در بر می گیرند.

به عنوان مثال مقاومت کاندیدا تروپیکالیس و کاندیدا گلابراتا نسبت به فلوکونازول 4 برابر کمتر از کاندیدا آلبیکنس است. فلوکونازول یک ترکیب سنتتیک تری آزول دوتایی است. روی بیوسنتر ارگوسترول که استرول اصلی در غشاء پلاسمایی قارچی است، بوسیله مهارآنزیم استرول α 14 دمتیلاز، یک آنزیم سیتوکروم P-450 است اثر دارند. این آنزیم کلیدی در مسیر بیوسنتز ارگوسترول، جابجایی اکسیداتیوگروه های α14 متیل ازلانواسترول را کاتالیز می کند. آزول ها به هم در جایگاه فعال DM14 متصل می شوند و با سوبستراهای باند شونده رقابت می کنند.

تأثیر کلینیکی وایمنی فلوکونازول به طور ویژه در استفاده گسترده ای نتیجه داد. نتایج ناگهانی و حتمی مقاومت به آزول ها تحقیقات برای ترکیبات جدید که در مقابل ارگانیزم های مقاوم فعال هستند را تشدید کرد. سویه های مقاوم تغییراتی در کمیت و کیفیت آنزیم های هدف، اطلاعات کاهش یافته نسبت به هدف و یا ترکیبی از این دورانشان دادند. به ویژه در بیماران ایدزی که تحت درمان فلوکونازولی طولانی مدت بودند، مقاومت کلینیکی سویه های کاندیدا آلبیکنس جدا شده، کاهش در حساسیت به فلوکونازول در آزمایشگاه را نشان داد.

همان طور که در کتاب بررسی بیان ژن های مقاومت به داروی فلوکونازول در کاندیدا آلبیکنس آمده است، برای تغییر اینکه مقاومت فلوکونازول به علت یک سویه مقاوم جدید که جایگزین سویه حساس عفونت زای قبلی شده و یا مقاومت در یک سویه قبلی گسترش یافته، تشخیص ژنتیکی سویه های کاندیدا آلبیکنس غیر مربوطه از دیگر کاندیدا آلبیکنس ها امری ضروری است.

کتابشناسی ملی :

4704267

شابک :

978-600-8796-14-5

سال نشر :

1396

صفحات کتاب :

104

کنگره :

‏‫‬‭QH450‏‫‭/آ37ب4 1396

دیویی :

‏‫‬‭572/865