«زیر هر واژه آتشفشان است» شامل گزیده ای از غزل های عاشقانه، اجتماعی و آیینی است.
شعر حادثه ای است که در زبان روی می دهد به گونه ای که شاعران در طول
تاریخ توانسته اند ناگفتنی ترین حرف ها را در لباس شعر به راحتی بیان کنند و از این طریق تاثیر ویژه ای بر ذهن و جان مخاطبان بگذارند.
از آنجایی که در تک تک اشعار این مجموعه خصوصا غزل های با مضامین اجتماعی، آیینی و پایداری، در حجم واژه های به ظاهر ساده و از پشت پرده تصویر، تخیل، ایهام، استعاره و غیره است عمیقا به محتوای اشعار و بیان دردهای گفتنی و گاهی ناگفتنی جامعه پرداخته شده است، نام «هر واژه آتشفشان است» را برای این مجموعه برگزیده شده است.
زیر هر واژه آتشفشان است درد مانند سیلی روان است
آه ای شعر تفتیده من! مظهر سینه ای آتشینی