کتاب روایت مرگ در رمان های جنگ ایران و فرانسه اثر فاطمه سادات حسینی توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده است. یکی از مسائل مهمی که در هر جنگی وجود دارد، پدیده مرگ است. ادبیات سرزمین های مختلف، با توجه به پیشینه فرهنگیشان، این موضوع را به شکل های گوناگونی منعکس کرده اند. با توجه به پیشینه اعتقادی، در ادبیات ایران، این مسئله به شکل شهادت ترسیم می شود و در ادبیات جدید کشورهای غرب تصویری منفی دارد.
رمان شکل تازه ای از انواع ادبی است که در نتیجه تحولات فرهنگی و اجتماعی غرب پدید آمد. در آستانه انقلاب مشروطه و تحت تأثیر نهضت ترجمه، این پدیده به ایران نیز راه یافت. در این دوره، به دلیل آشنایی ایرانیان با زبان فرانسه، بیشتر آثار از این زبان ترجمه می شد.
تکگویی درونی
تکگویی درونی یکی از انواع تکگوییهاست و آن گفتوگویی است که در ذهن شخصیت اصلی یا مرکزی داستان جریان دارد. در این شیوه، اندیشههای شخصیت پیش از پرداخت آن در ذهن با آشفتگی و ابهام روایت میشود. تفاوت تکگویی بیرونی با درونی در این است که راوی، اگرچه ذهنیات خود را روایت میکند، مخاطبی خاص را در نظر دارد و شیوهٔ گفتار از نظر نحوی منظم است.
روایت یادداشتگونه
روایت یادداشتگونه، در حوزهٔ زاویهٔ دید اولشخص، بازگویی داستانهایی است که یادداشتهای روزانه یا هفتگی یا... موجب تکوین آنها میشود.
روایت خودزندگینامهای
در روایت زندگینامه، راوی در زاویهٔ دید اولشخص، از حادثه یا حادثههایی که برای او در گذشته اتفاق افتاده است صحبت میکند؛ حادثههایی که ممکن است در دورههای متفاوت زندگی روی داده، تأثیر ماندگاری بر ذهن او گذاشته، دگرگونیهایی عمیق را در او به وجود آورده و تجربههایی از آنها به دست آورده باشد که حالا او را به بازگویی آنها راغب کرده است.
روایت خاطرهگونه
روایت خاطرهگونه، در زاویهٔ دید اول و سوم شخص، داستانهایی را دربرمیگیرد که گزارش دست اول و بیواسطهای از آنچه پیش آمده است به دست میدهد.