کتاب تلاش برای گسترش ذهن نوشته دیوید سایکلبک است ترجمه شادی فروتنیان توسط انتشارات یمام منتشر شده است. این کتاب به عنوان منبعی برای تفکر، یک گام مقدماتی برای مطالعه و بررسی بیشتر و تشویق بحث در خصوص ناسازگاریها و نظریات و ایدههای شخصی خواننده است. گسترش ذهن به معنای کسب دانش، بینش یا توانایی ذهنی بیشتر است. این امر اغلب شامل داشتن دانش واقعی بیشتر در کنار ایدههای خلاقانه و «بینش گسترده» در مورد مسائل مختلف میشود. راههای گوناگونی برای مشاهده اشیا وجود دارد و ذهن میتواند به روشهای مختلفی گسترش یابد.
توسعه ذهن میتواند شامل توسعه زیستی یا مصنوعی مغز فراتر از قابلیتهای نرمال آن باشد. با این حال، توسعه ذهن میتواند به معنی استفاده بهتر از قابلیتهایی باشد که فرد قبلاً نیز آنها را داشته است. گسترش ذهن میتواند از حالت تغییر یافته آگاهی یا ویرایش ژنتیکی پیشرفته برای خواندن یک کتاب یا گرفتن یک کلاس برای افزایش دانش فرد و به دست آوردن یک دیدگاه متفاوت باشد.
برای بهبود عملکرد و بقا، ذهن انسان برای ایجاد قضاوت عملی سریع از اطلاعات محدود و مبهم محیطی طراحی شده است. عملکرد ذهن در این زمینه مناسب است. با این حال، هنوز هم از حدس و گمان استفاده میکند و بنابراین، همیشه امکان خطا وجود دارد. گاهی اوقات این حدسیات درست هستند، در حالی که در برخی دیگر از اوقات میتوانند نادرست باشند. توهمات بصری از جمله نمونههایی هستند که منجر به حدسهای ادراکی غلط میشوند.
ذهن انسان کارکردها یا میانبرهای بسیاری برای ایجاد تصورات و تصمیمات سریع در مواجهه با اطلاعات مبهم دارد. این روشها و کارکردها شامل شکلگیری و جهتگیری، تخیل، شهود و مقایسه هستند که به طور مفصل در کتاب «تلاش برای گسترش ذهن انسان» (Attempts To Expand The Human Mind) شرح داده میشوند.
چیزهایی که ما میدانیم یک قطره است. چیزهایی که ما نمیدانیم یک اقیانوس است.» اسحاق نیوتن
«هیچ پاسخی وجود ندارد. فقط با گزینهها روبرو هستیم.» سولاریس (2002)
این متن سومین و آخرین قسط از مجموعه علوم شناختی بوکبون است که به یادگیری ذهنهای انسانی و محدودیتهای آنها و فلسفه هوش مصنوعی میپردازند.
ذهن، دانش و درک ما محدود است و این نگاهی گذرا به برخی از حوزههای تاریخی، جاری و نظری است که برای گسترش ذهن انسان به کار میروند. این روشها از معنویت مذهبی قدیمی تا تحقیق و آموزش عمومی گرفته تا پزشکی و فنآوری متنوع هستند.
نه تنها ذهن انسان محدود به تواناییهای خود است بلکه به صورت اساسی متناقض و فراتر از درک انسانی است. هیچ راهحل «ایده آل» یا «صحیحی» برای توسعه ذهن انسان - یا حتی جهت توسعه آن - وجود ندارد.
تمام این روشها در تلاش برای گسترش ذهن به شیوه برهم کنش هستند. توسعه ذهن یک روش خاص، منجر به محدود شدن ذهن از شیوههای دیگر کاهش میدهد.