هزاران سال قبل، زمانی که رودخونه ی دلاوِر، ویتِک نام داشت، آب های پرخروش و پر نعمتش در قلب سرزمینی باستانی به نام لِنیپهوکینگ جریان داشت.
این سرزمین دوزاده هزار سال محل زندگی لِناپی ها یا مردم عادی بود.
همه ی اونها به زبون اَلْگُن کوئِن صحبت می کردند.
سال های سال در صلح ، توی قبیله های مختلف کنار رودخونه ی محبوبشون زندگی می کردند.
داستان افسانه الماس کِیپ مِی با بوجود اومدن رودخونه ی ویتِک از آب شدن یخ و برف قله ی کوه اَپِلاچان آغاز شد.
رودخونه ی پرخروش توی ارتفاعات کوهستان شکل گرفت و به سمت پایین شروع به حرکت کرد، اما نمی دونست که مسیرش به کجا ختم می شه.