در دوردست ها و بالای کوه های مه آلود چین، ماه نور زردرنگی رو روی تپه ها می تاباند و به آرومی جنگل رو با تابش درخشانش روشن می کرد.
در آرامش این مهتاب، خرس ها خوابیده بودند و تنها عاملی که می تونست اون ها رو از خواب بیدار بکنه گرسنگی و دنبال تمشک، بامبو، آب و ماهی گشتن بود.
روی سینه ی هر کدوم از خرس ها بازتاب نور به شکل هلال ماه مشخص می شد.
این صحنه به ما این که این موجودات باید در آرامش و بدون هیچ خطری زندگی کنند.
خرس های سیاه آسیای از گونه های آسیب پذیر خرس ها هستند.