کتاب شرح غم حسین (ع) "ترجمه انتقادی بخش اصلی مقتل خوارزمی"، اثر مصطفی صادقی؛ خوارزمی از علمای منصف اهل سنّت (متوفی 568 ه.ق) میباشد که در کتاب خود (مقتل الحسین علیه السلام) به شیوه حدیثی و بیان سلسله اسناد هر روایت وبه صورت گزارشوار به نقل از ابن اعثم کوفی، به شرح و بیان جریان ماوقع کربلا پرداخته است.
کتاب خوارزمی هر چند عنوان مقتل دارد، لیکن حدود دوسوم آن به مباحث دیگر میپردازد. ثلث اول کتاب درباره مناقب اهل بیت، ثلث دوم در شرح ماجرای کربلا و ثلث سوم درباره قیام مختار است. کتاب حاضر تنها ترجمه بخش اصلی کتاب مقتل میباشد که از آغاز قیام امام حسین و حرکت ایشان به سوی عراق شروع و تا بازگشت اسرای اهل بیت علیهم السلام به مدینه پایان مییابد.
گسیل کوفیان به کربلا
پس از آن ابن زیاد مردم را در مسجد کوفه جمع کرد و به منبر رفت و بعد از حمد و ثنای الهی گفت: ای مردم، شما خاندان ابوسفیان را آزمودید و آنان را همان طور که دوست دارید، یافتید. امیرالمؤمنین یزید را میشناسید. او روشی پسندیده دارد. درستکردار و خوش نَفس است. به شهروندان خود نیکی میکند، مرزها را حفظ میکند، عطایا را به کسی که حق اوست، میدهد. اینها باعث شده در حکومت او راهها امن و به همت او فتنهها خاموش شود. آنگونه که معاویه در زمان خود چنین میکرد، پسرش یزید رهرو اوست.
بندگان خدا را مینوازد و با پول دادن بینیاز میکند و با کرامت به آنان زیاده میبخشد. اکنون او عطای هر یک از شما را صد برابر کرده و به من فرمان داده که به شما بخشش فراوان کنم و دستور داده است به جنگ دشمنش حسین بن علی بروید. گوش فرا دهید و فرمان بُردار باشید. آنگاه از منبر پایین آمد و به رؤسا و بزرگان بذل و بخشش نمود و دستور داد آماده حرکت برای پیوستن به عمر بن سعد، جهت یاری او در جنگ با حسین(ع) شوند.
اولین کسی که به عمر بن سعد ملحق شد، شمر بن ذی الجوشن ضُبابی با چهار هزار نیرو بود که با آن، لشکر عمر سعد به نُه هزار نفر رسید. پس از او، یز ید بن رکاب کلبی با دو هزار، حصین بن نُیر سکونی با چهار هزار، فلان مازنی با سه هزار و نصر بن فلان با دو هزار نفر به کربلا رفتند.. .