کتاب شیوه زندگی در اقشار اجتماعی pdf

معرفی کتاب شیوه زندگی در اقشار اجتماعی

در این کتاب به مفهوم شیوه زندگی و چالش پارادایم ها در مطالعه طبقه  اجتماعی پرداخته  است. انتظار می رود که بررسی حاضر در نهایت به ما معلوم دارد که این مفهوم تحت تأثیر طبقه اجتماعی تا چه حد بر گستره شناخت ما از فرآیندها و روندهای زندگی خواهد افزود.

قضاوت درباره این که تا کجا توانسته ایم این مفهوم را با توجه به جامعه ایران بررسی کنیم، به عهده شما است اما با توجه به کمبود منابع پژوهشی مربوط به سبک زندگی در ایران امکان مقایسه داده های تجربی وجود ندارد. 

فرض اصلی تحقیق که از نظریه بوردیو استنتاج شده، این است که «بین طبقه اجتماعی و سبک زندگی رابطه وجود دارد» سبک همان اعمال و کارهایی است که به شیوه خاص طبقه بندی شده و حاصل اداراکات خاصی هستند. سبک زندگی تجسم  یافته ترجیحات افراد است که به صورت عمل در آمده و قابل مشاهده هستند و الگوی غیرتصادفی و ماهیتی طبقاتی دارد.

سبک زندگی به وسیله شاخص هایی مانند: نوع روابط اجتماعی نحوه گذران اوقات فراغت، سلیقه و مدیریت بدن مورد سنجش قرار گرفته است. متغیر مستقل این تحقیق با عنوان طبقه اجتماعی به وسیله دو شاخص میزان سرمایه اقتصادی و میزان سرمایه فرهنگی به صورت شاخصی تجمعی در ارتباط با سبک زندگی قرار گرفته و فرض اصلی این اثر علمی مورد تأیید تجربی قرار گرفته است.

در بخشی از کتاب شیوه زندگی در اقشار اجتماعی می خوانید

گرچه مارکس عقیده داشت که نمی توان واقعیت اجتماعی را آن گونه که دانشمندان پوزیتیویست معتقدند به تعاریف تقلیل داد و در مجموع نمی توانیم تعریف مشخص، منظم و دایره المعارفی از طبقه در دیدگاه مارکس از آثار او بیرون کشید. مارکس به صورت های پراکنده ای از تأثیر سیستم طبقاتی و پیامدهای این سیستم بر تمامی عرصه های زندگی طبقه حاکم و محکوم صحبت به میان آورده است مارکس در جایی که سوال اساسی خود را مبنی بر این که عنصر تشکیل  دهندۀ طبقه چیست از تعریف آن بازماند.«برای مارکس، طبقه، تعیین  کنندۀ رفتارها، احساسات، اندیشه ها و نگرش های افراد و روابط اجتماعی آنان است. طبقات، افراد را به مقوله های اجتماعی تقسیم می کند و این تقسیم چنان اساسی است که روابط افراد، نوع زندگی و سرنوشت آن ها نیز تابع آن است.

 طبقه نه فقط ابزاری برای تحلیل اجتماعی بلکه مجموعه شرایط مادی زندگی است که انسان ها را در بر می گیرد و الگوی موجودیت و هویت اجتماعی آن ها را ترسیم می کند».«به عقیده مارکس موقعیت آدمی در جریان تولید، منشاء تجارب مهم زندگی اوست، تجاربی که چه در حال و چه در آینده عقاید و اعمال فرد را معین می کند. تجربه، ممکن است در جریان کسب معیشت به دست آید، اما به طور خاص، تجربه، تعارض اقتصادی است که اهمیت دارد، زیرا اعضای طبقۀ اجتماعی را وا می دارد تا به عقاید مشترک و کنش های مشترک دست یابند».