کتاب دانستنی های اهمیت نقش آهن در بدن به قلم فریبا صداقت فر، معصومه حسین نسب و مینا فاضلی، ابتدا نقش آهن در بدن را مورد مطالعه قرار داده، سپس نشان می دهد که برای جلوگیری از کم خونی ناشی از کمبود آهن چه اقداماتی باید انجام داد. در میان فلزاتی که برای زندگی ضروری هستند، آهن فراوان ترین و مهم ترین نقش را دارد که در اغلب واکنش های بیوشیمی مصرف می شود. زمانی که آهن با پورفیبرین ترکیب و داخل پروتین مناسب قرار گرفت، نه تنها به صورت برگشت پذیری با اکسیژن پیوند می دهد، بلکه در بعضی از واکنش های حیاتی اکسیداسیون احیاء شرکت می کند. تحت شرایط طبیعی هوموستار آهن به صورت دقیقی حفظ می شود، اما بعضی حالات بالینی گوناگون می تواند باعث کمبود و یا افزایش پیش از حد شود. آهن یکی از فراوان ترین عناصری است که به مقدار بسیار کم در بدن وجود دارد. این عنصر در سنتز هموگلوبین به کار می رود. میزان آهن کافی برای کل بدن برابر با 2500 میلی گرم است. جهت تولید یک میلی لیتر گلبول سرخ، یک میلی گرم آهن نیاز است و روزانه 20 تا 25 میلی گرم برای خونسازی «هماتوپوئیزیس» استفاده می شود که 95 درصد این میزان، از طریق آهن حاصل از چرخه طبیعی گلبول سرخ و کاتابولیسم هموگلوبین حاصل می شود.

در بخشی از کتاب دانستنی های اهمیت نقش آهن در بدن می خوانیم:

بررسی مستقیم ذخایر آهن به نمونه های زنده نیاز دارد اکثر آهن ذخیره ای در سلول های اندوتلیال مغز استخوان، کبد، طحال، یا در سلول های پارانشیم کبد یافت می شود. از آنجایی که کبد بافتی یکنواخت دارد بهترین منبع برای اندازه گیری آهن ذخیره ای می باشد روش شایع ترین که بکار می رود رنگ آمیزی نمونه های کبدی با آبی پروس است که فقط تخمینی بدست می آورد. در این حال که اسپکتروسکوپی جذب اتمی، اصلاحات کمی دقیقی فراهم می نماید. با این تکنیک می توان نمونه هایی ثابت شده در فور مالین را ارزیابی کرد که می توان نمونه به جای دیگری منتقل و بررسی کرد. ارزیابی هیستولوژیک ذخایر آهن بعلت هستروژن بودن سلول های مغز استخوان بایستی بر روی ذخایر ماکروفاژها متمرکز گردد. در واقع فقدان رنگ پذیری با آبی پروس منعکس کننده کمبود در ذخایر آهن می باشد. بررسی غیر مستقیم، ساده ترین بررسی ذخایر آهن اندازه گیری نسبت آهن به می باشد فقر آهن سطح آهن سرم را کاهش و را افزایش می دهد بنابراین عموماً ترانسفرین کمتر از 10% اشباع خواهد شد. زیادی آهن، آهن سرم را با اثر کمی روی افزایش می دهد که موجب اشباع بیش از 80% ترانسفرین می گردد. نسبت آهن به را با تصویر بالینی کلی بیمار باید در نظر گرفت مثلاً حالاتی نظیر انشعاب و بیماری های کبد آهن سرم و سطح ترانسفرین را پایین آورده همزمان منجر به بهم خوردن نسبت ها می شود. بطور طبیعی پروتین حاوی آهن بسیار کمی است غلظت فریتین سرم با افزایش آهن زیاد شده و با تخلیه ذخایر بافتی آهن کاهش می یابد همچنین در التهاب، سرطان و بیمای های کبدی سطح سرمی فریتین افزایش می یابد.

سال نشر :

1398

صفحات کتاب :

109

کنگره :

‏‫‬‭QP246‏‏‫‬‭/ص4ن7 1398

دیویی :

‏‫‬‭612/3924

کتابشناسی ملی :

5635985

شابک :

978-622-6538-37-4