فلسفه علم روانشناسی

معرفی کتاب فلسفه علم روانشناسی

کتاب فلسفه علم روانشناسی (نسل سوم)، نوشته زینب اصالتی و نغمه وحیدی یکی از کتاب های تخصصی انتشارات مولفین طلایی برای دانشجویان و پژوهشگران روان شناسی است.

این کتاب که متشکل از چهار فصل است. در پیشگفتار خود به تبیین ضرورت علم، روانشناسی در ایران و نگاهی به کتاب فلسفه روانشناسی الیف بونژه و آردیلا می پردازد.

در فصل اول کتاب هدف از علم روانشناسی مورد بررسی قرار می گیرد. تاثیر فلسفه بر روانشناسی و پیش فرض های فلسفی تحقیقات علمی از مطالبی است که در این فصل مطرح شده است.

در فصل دوم موضوع روانشناسی شامل مباحث: تعریف روانشناسی، از هم پاشیدگی روانشناسی و اهداف این علم بررسی می شود.

در فصل سوم رویکردهای مختلف به علم روانشناسی و در فصل آخر گفتار پایانی مبحث این کتاب را تشکیل می دهد.

هر فصل با آزمون مطالب همان فصل همراه است.

گزیده کتاب فلسفه علم روانشناسی

• طرح مباحث علوم انسانی باید با تکیه بر پشتوانه فلسفی متقن و بر پایه های عقلی مستدل صورت گیرد.
• «بی پایگی»، «ابهام» و «بیهودگی»، سرانجامِ آن دسته از مباحث علوم انسانی است که فاقد زیربنای فلسفی قابل اعتماد هستند.
• رشته های علوم انسانی بیانگر ویژگیهای انسان اند و هریک از این رشته ها، انسان را از دریچه های خاص خود مورد مطالعه قرار می دهند.
• وجود مبانی فلسفی روشن در علوم انسانی، اولین دریچه روشن به روی علومی متقن و اولین گام محکم به سوی دانشی قابل قبول است.
• یکی از مظاهر روشن حضور تفکر اسلامی در بررسی های علوم از دیدگاه اسلام، تببین مسائل براساس تفکرات فلسفی اسلامی و دخالت زیربناهای فکری، وحیانی، قرآنی و فلسفی اسلامی در این قلمرو است.
• تعریف دقیق از انسان به منزله رکن رکین علوم انسانی می باشد.
• موضوع اصلی علوم انسانی، «انسان» می باشد.
• در چهارچوب رویکرد اسلامی، تا زمانی که انسان از یک سو به عنوان موجودی مخلوق «مِن ْنُطْفَة ٍأَمْشَاجٍ »، وضعیفی در خسران «لَفِی خُسْرٍ» شناخته نشود و از سوی دیگر موجودی با فطرتی خدایی که «فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا»و لایق خلافت الهی که «إِنِّی جاعِل ٌ فِی الْارْض ِخَلیفَةً» معرفی نگردد و تا زمانی که بُعد ارادی در مسیر «إِمَّا شَاکراً و َ إِمَّاَ کفُوراً» رخ ننماید و تا زمانی که سیر وجودی او وابستگی «یا ایُّهَا النَّاس ُ أَنْتُم ُ الْفُقَرَاء ُ إِلَی الله » تا اوج والای «عَبْدی أَطِعْنِی أَجْعَلَکَ مثلی»تبیین نشود نمی توان به ژرفای وجودی او دست یافت و براساس آن برایش نسخه ای روانشناسی ارائه داد.