در زمان های قدیم، در دورانی که سفرکردن در طول اقیانوس، اون هم به شکل هوایی خیلی مرسوم نبود، زپلین ها یا کشتی های هوایی اصلی ترین وسیله برای انجام این کار بودند.
زپلین ها ساختاری فلزی داشتند که با یک رویه ی خاصی پوشیده می شد.
داخلشون، کیسه های پر از گاز قرار داشت که باعث بلند شدن از روی زمین می شد.
موتورهای این دستگاه دربیرون بودند و با روشن شدنشون، زپلین رو به جلو می برد.
کشتی هوایی بر نیروی جاذبه غلبه کرده بود، به زیر ابرها می رفت و مثل یک کشتی آبی روی هوا معلق می موند.