بیشتر مردم میگن، مربی بن سینگْلِتون بود که در تابستان سال 1955 تونست رویای ستاره شدن رو از آسمون به هارمون فیلد بیاره و اون رو توی چشم 14 تا پسر قرار بده. خیال پردازی هایی که در مورد بیسبال وجود داشت، مثل موج گرمایی که بعد از ظهرها توی منطقه ی غربی چارلزتون بود، زیاد می شد. توی اون تابستون که اسم جکی رابینسون از دهن هرکسی شنیده می شد، فقط پسرهای غرب چارلزتون نبودن که رویای بیسبال رو توی سرشون داشتند.

تب علاقه به بیسبال کل کارولینای جنوبی رو در بر گرفته بود. 62 لیگ مختلف بیسبال توی این ایالت بود اما فقط لیگ کانن استریت بود که سیاه پوست ها می تونستن توش بازی کنن، بقیه لیگ ها فقط مخصوص سفید پوست ها بود. در سال 1955 در کارولینای شمالی، هیچ وقت هیچ تیمی از سیاه پوست ها، نتونست توی لیگ خردسالان سفید پوست ها بازی کند، چون سفید پوست ها و سیاه پوست ها باید توی جامعه، برابر اما جدا از هم زندگی می کردند.