کتاب ارتقای سواد فناوری و دیجیتالی معلمان، اثر صدیقه حیدری، شمسی قاسمزاده دهآبادی و سعید شیخی؛ شامل چهار فصل است که در فصل اول به بررسی کلیات و مفاهیم مربوط به این فناوری پرداخته و در فصل های بعد به موضوعاتی نظیر تدریس فعال فناورانه (TEAL)، سواد فناوری و ارتقای سواد فناوری برای معلمان می پردازد.
فصل سوم: سواد فناوری چیست؟
سواد فناورانه به عنوان یک ضرورت قرن بیست و یکم برای کلیه شهروندان جامعه در نظر گرفته میشود، زیرا که افراد بدون برخورداری از آن قادر به کاربرد ابزارهایی نظیر رایانه، دوربین عکاسی و فیلمبرداری، پمپ بنزین، عابربانک و ... نیستند. بنابراین، آموزش سواد فناورانه بخشی از آموزش شهروندی محسوب شده و شهروندانی که از این سواد بیبهره باشند، در زندگی روزمره خود دچار مشکلات فراوانی میشوند و از رفاه و آسایشی که فناوریهای نوین برای زندگی بشر به ارمغان آوردهاند، محروم میمانند.
سواد فناوری یا سواد تکنولوژی یا حتی سواد تکنولوژیکی، توانایی استفاده، درک، مدیریت و تجزیه و تحلیل فناوری به طور ایمن، مؤثر و مسوولانه است. این سواد شامل استفاده از فناوری برای ارزیابی، ایجاد و ادغام اطلاعات میشود. اما سواد فناوری فقط به رایانه و اینترنت محدود نمیشود و میتوان آن را برای هر دستگاه تکنولوژیکی اعمال کرد.
سواد دیجیتال فناوری یا سواد دیجیتال تکنولوژی شامل مهارت در استفاده از دستگاههای دیجیتال (تلفنهای هوشمند، لپ تاپ، تبلت) برای دسترسی به اینترنت، جهت کشف، ایجاد، بررسی، ارزیابی و استفاده از اطلاعات از طریق پلتفرمهای دیجیتال مختلف است. «سواد رسانهای» به مردم کمک میکند تا اخبار را هضم کنند، اخبار قانونی را از اخبار جعلی تشخیص دهند و به اخبارها و اطلاعات مرتبط دسترسی داشته باشند.
که البته این سواد به اینترنت محدود نمیشود. سواد رسانهای تلویزیون، روزنامه، رادیو، مجلات، کتاب را هم شامل میشود. از سوی دیگر، «سواد فناوری» با بهرهبرداری حداکثری از تکنولوژی سروکار دارد. فناوری در همه جا وجود دارد و با گسترش مرزها در حال رشد است. در نتیجه، در هر گوشهای از زندگی ما دیده میشود. از آنجایی که فناوری نقش فزایندهای در زندگی ما ایفا میکند؛ باید مطمئن شویم که فناوری را به گونهای هدایت کنیم که به جای اینکه مانع شود، به ما کمک کند.