اظهار نظر فقیهان را به دو بخش می توان تقسیم کرد: نخست فتاوایی که بیانگر حکم شرعی است؛ و دوم مواردی که معروض حکم را مشخص می کند. «حکم»، اعتبار شرعی است که احکام تکلیفی (وجوب، حرمت، استحباب، کراهت و اباحه) و احکام وضعی مانند ملکیّت و زوجیّت را دربر می گیرد. اما آنچه معروضِ حکم شرعی را مشخص می کند، فراوان است. «متعلق حکم»، «متعلقِ متعلق»، «شرایطِ فعلیّتِ تکلیف» و «موضوعات خارجی و مصداقی» از مواردی است که در تعیین «معروضِ حکم» دخالت دارد.