کتاب رهبر دارالعباده (چاپی و pdf)

معرفی کتاب رهبر دارالعباده 

کتاب رهبر دارالعباده نوشته محمدعلی جعفری مجموعه خاطرات چهارمین شهید محراب، آیت الله صدوقی است. در این کتاب داستان زندگی، مبارزات و مجاهدت های شهید صدوقی را می خوانیم. شهید آیت الله صدوقی نماینده سابق امام خمینی (ره) و امام جمعه یزد در ۱۱ تیرماه سال ۱۳۶۱ خورشیدی پس از اقامه نماز جمعه در مسجد ملا اسماعیل به دست منافقان به شهادت رسید و چهارمین شهید محراب لقب گرفت.

در کتاب رهبر دارالعباده مخاطب هم به قدرت استدلال و اتکای شهید صدوقی به یاری خداوند پی می برد و هم یکی از گره های فکری مبارزات زمان انقلاب برایش باز می شود که مبارزان چگونه با دست خالی و با ایمان به خدا، رژیم شاه را از پای درآوردند.

شھید صدوقی در آیینه کتاب رهبر دارالعباده

شھید آیت الله محمد صدوقی از جمله نزدیکان به امام خمینی(ره) و ھدایتگران موثر انقلاب بودند که شخصیت و منش خاص ایشان، محبوبیت و مقبولیت کم نظیری در بین انقلابی ھا ایجاد کرده بود و اگرچه جنبه ھای حضور ایشان در استان یزد پر رنگ شده، اما نقش موثر ایشان در روند انقلاب اسلامی و فراتر از محدوده استان یزد قابل تامل و تدقیق است.

تا کنون بیش از 10 عنوان کتاب و شمار زیادی مقاله درباره شخصیت شھید صدوقی به نگارش درآمده که ھرکدام با ادبیاتی خاص و با نگاه و رویکردی متفاوت به بررسی و ثبت تصویر از ایشان پرداخته اند. بخشی از این کتاب ھا تحقیقی و مستند به اسناد ساواک است که بیشتر مورد استفاده محققان و علاقه مندان به پژوھش ھای تاریخی قرار می گیرد.

اما آنچه که در کنار آثار پژوھشی مھم به نظر می آید، کتاب ھایی است که علاوه بر مستند بودن، قابل استفاده و قابل درک برای عموم مردم باشد. صرف اینکه مؤلفی زندگینامه شھید صدوقی و یا ھر شخصیت دیگری را با ادبیاتی تحقیقی و به ارتباط چندانی نمی توانند با این آثار برقرار صورت انشائی تھیه کند، اگرچه کار قابل تقدیری است، اما عامه مردم معمولاً کنند. ھنر نویسندگان این است که از دل مستندات، خاطرات و آنچه که از یک شخصیت مھم بر جا مانده، با ادبیات و زبانی پرداخته شده برای فھم عموم مردم اثری گردآورند که تصویری دقیق و قابل لمس برای مخاطب ترسیم کند.

گزیده کتاب رهبر دارالعباده

مأموران دولتی قم چند بار احضارش کردند. هر دفعه تعهد می‌داد دیگر منبر نرود؛ ولی دوباره فردا همان آش و همان کاسه. مجبورش کردند تعهد کتبی بدهد. نوشته بود: «من دیگر در اینجا منبر نمی‌روم.» -مگر قرار نشد دیگر به منبر نروی؟ -من گفتم دیگر آنجا منبر نمی‌روم. اما اینجا که آنجا نیست!