هیچ جنگی پیامآور شادی و صلح نبوده است. تنها ثمره جنگ، خرابی و ویرانی است و کودکان بیشترین آسیب ها را میبینند.
کتاب «ابووهب» روایتی کوتاه از حضور فرمانده شهید حاج حسین همدانی در کنار بچههای سوریه است. این کتاب یکی از هزاران خاطره از ارتباط مدافعان حرم با کودکان سوری است.
مازیار حاتمی با زبان قصه این خاطره را برای کودکان خواندنی کرده است. محبت این فرمانده شهید هنوز در دل کودکان سوری جای دارد و سالهای سال در کتابهای درسی خود از قهرمانانی یاد خواهند کرد که در بیپناهی روزگار، پناهشان بودند.
ابووهب تمام محلههای دمشق را به کمک جوانهای همان محلهها امن کرده بود؛ جوانهایی که برای کمک به مردم و خانوادههایشان آمده بودند؛ جوانهایی که نمیخواستند شهر و محلهشان دست دشمنان بیفتد. گذشت تا این که چند وقتی بود که ابووهب به محلهها سرکشی نمیکرد و مردم از این بیخبری ناراحت بودند.
روزی یکی از بچهها به پایگاه نزدیک محله رفت و با اعتراض گفت: چرا ابووهب به ما سر نمیزند؟ مگر از ما بدی دیده؟ فرمانده سرش را پایین انداخته بود و اشک از چشمانش میریخت! جوان با لحنی متعجب از او پرسید: عمو او را شهید کردند؟