امروزه باارزشترین و پُراهمیتترین موضوع جامعه، کودکانی هستند که آینده این کشور را رقم میزنند و سرمایهگذاری روی این موجودات کوچک، در اولویت هر پدر و مادری است. گاهی والدین بهدلیل مشغلههای زیادی که برای خود ایجاد میکنند، فراموش میکنند که دویدن بیوقفه آنها به بهانه تأمین آتیه فرزندانشان چه آسیب عمیقی بر روح و جسم فرزندانشان خواهد داشت و متأسفانه وقتی متوجه این فاجعه میشوند که خیلی دیر شده و دیگر فرصتی برای جبران آن نیست.
در جلد سوم کتاب چرا درخت سیب من گلابی داد به سوال های زیر پاسخ داده شده است:
چرا فرزندم تنها نمی خوابد؟
چرا فرزندم حسادت می کند؟
چرا فرزندم خبرچینی می کند؟
چرا فرزندم خجالتی است؟
چرا فرزندم خراب کار است؟
چرا فرزندم خسیس است؟
صحبت کنید
بهترین راه این است که باید با او صحبت کنید سخن گفتن و از راه آرامش و دوستی بسیار تأثیرگذارتر از تنبیه و عصبی شدن است. مادران میتوانند با کلمات زیبا و دوستانه به کودک خود متذکر شوند که این کار او اشتباه است. اگر کودک بالای ۷ سال دارد قوه درک مناسبی هم دارد.
بنابراین با او دوستانه گپ بزنید و توضیح دهید بین اطلاع رسانی و خبرچینی مرزی باریک وجود دارد کودک را متوجه کنید که با خبرچینی در واقع مرزهای احترام را از بین میبرد و حتی باعث مشکلاتی بزرگ میشود.