کتاب خلاقیت ما، رنسانس ما pdf

معرفی کتاب خلاقیت ما، رنسانس ما 

کتاب خلاقیت ما، رنسانس ما به قلم ناظم بهجویا، روش های تفکر و چگونگی پرورش خلاقیت را مورد مطالعه و بررسی قرار داده و سپس شما را برای نواندیشی فردی و اجتماعی یاری می دهد.

آشنایی اولیه با خصوصیات مغز انسان و روش های استفاده بهینه از آن، لازمه استفاده بهتر از پتانسیل های مغزی افراد است. ضعف شناخت آن ها نیز باعث اتلاف بسیاری از قابلیت های فکری می شود که هزینه های گزاف فردی و اجتماعی دارد. 

کتاب خلاقیت ما رنسانس ما در دو بخش اصلی به مباحث مربوطه می پردازد:

بخش اول به مباحثی مانند آشنایی با مدل های مغز انسان، تاثیرات محیطی و برخی روش های تفکر خلاق می پردازد. این بخش به طور مستقل و برای همه افراد، به خصوص جوانان دانش پژوه رشته های مختلف قابل استفاده و بسیار مفید است.

بخش دوم برای علاقه مندان مباحث اجتماعی است و سعی شده پنجره ای تازه به سوی مباحث فراتر، مانند مدل سازی و آسیب شناسی فکری جامعه، مقایسه توانایی های فکری جوامع مختلف و برخی روش های نواندیشی برای پیشرفت جامعه باشد.

آنچه در کتاب خلاقیت ما، رنسانس ما خواهید آموخت:

- با یک نگرش فکری نوین، در راستای پیشرفت جامعه گام بر می دارید. 

- راهبردهای فکری نوین را برای خلاقیت، حل مسأله، تصمیم گیری و یادگیری بهتر می آموزید.
- با مدل فکری چهار ربعی (Herrmann) برای مغز انسان و کاربردهای جالب آن، مانند رفتارشناسی آشنا می شوید.

 در بخشی از کتاب خلاقیت ما رنسانس ما می خوانیم: 

 روش های آموزش کلاسیک معمولی که شنیداری و مطالعه ای هستند، بیشتر از قابلیت های نیم کره چپ مغز استفاده می کنند که رویکرد آن کلامی، داده ای یا اطلاعات گرا است. اما اگر روش های چند گانه دیگر (مانند تصویری، طرح های گرافیکی، نوشتاری، گفت و گو، طرح پرسش، آزمایش ها و پژوهش های فردی و گروهی) به آن ها اضافه شود، قابلیت های نیمکره راست نیز به کار گرفته می شود که رویکرد آن ترکیبی، احساسی یا مفهوم گرا است.

به عبارت دیگر ترکیب روش های مختلف آموزشی، قابلیت قسمت های مختلف مغز (اطلاعات + مفاهیم) را بکار می گیرد و این می تواند میانگین قدرت یا کیفیت یادگیری افراد را تا دو برابر یا حتی بیشتر افزایش دهد. 

این افزایش میانگین می تواند شامل پارامترهایی مانند عمق، میزان یا سرعت یادگیری باشد. البته یادگیری و به خصوص سرعت آن به پتانسیل هوشی افراد هم وابسته است ولی اگر نتوان سطح هوشی را افزایش داد، حداقل می توان سطح استفاده از آن را افزایش داد.

اثر ثانویه یا دراز مدت روش های چند گانه یا چند بعدی برای آموزش، پرورش توانایی قسمت های مختلف مغز است. 

چون خصوصیات یادگیری و رفتاری هر ربع مغزی تاحدودی بر هم تاثیر متقابل می گذارند. به بیان دیگر، کاربرد یک روش یادگیری، خصوصیات ربع مغزی مربوطه را تقویت می کند.

با کمی دقت می توان دریافت که روش های یادگیری فعال که توسط افرادی مانند ژان ژاک رسو، جان دیویی و دیگران مطرح شده یا تکامل یافته است، یا نظریه آموزشی رفتارگرایی که توسط واتسون و دیگران مطرح شده است؛ هریک سعی در پرورش و به کارگیری قسمت های مختلف مغز دارند. البته در زمان اولیه طرح این موضوعات و نظریات آموزشی، هنوز ساختار و مدل های مغزی دو قسمتی یا چهار قسمتی شناخته نشده بود.