کتاب حمل و نقل ناپایدار، تألیف دیوید بنیستر با ترجمه منوچهر طبیبیان، پانتهآ لطفی کاظمی و حامد ولدخانی در مؤسسه انتشارات دانشگاه تهران منتشر و روانه بازار نشر شده است.
برای جلب کردن و حفظ مردم و کسبوکارها، شهرها باید محیطهایی امن، ایمن و غنی را ایجاد کنند؛ اما تا چه میزان حملونقل باید در این چشمانداز جذاب و پایدار شهری نقش ایفا کند؟ در کتاب حمل و نقل ناپایدار، دیوید بنیستر استدلال میکند که توسعه شهری پایدار هم امکانپذیر و هم ضروری است و حملونقل سازنده و تفکیکگر شهرها، کلید این چشمانداز است.
در اینجاست که باید تصمیمهای سخت با دغدغه نقش همه اشکال حملونقل نظیر خودرو در راستای شهر پایدار گرفته شود. وی همچنین نمونههای مثبتی از توسعه شهری پایدار را بهعنوان اهداف سیاسی امکانپذیر و ضروری شاهد میآورد و بیان میکند که حملونقل در این موقعیت، نقش کلیدی بر عهده داشته است. او مجموعهای از گزینههای مربوط به افزایش هزینه سفر، قانونهای سفت و سخت استفاده از خودرو در نواحی شهری و طراحی شهر برای مردم در کنار حرکت روبهجلوی فناوری را ارائه میدهد.
کتاب حاضر یکی از کلاسیکترین کتابهای حوزه برنامهریزی حملونقل و شهرسازی است و به ارتباط میان برنامهریزی حملونقل و توسعه شهری پایدار از زاویه تحلیل تصویر جهانی تا مسائل شدت حملونقل و انرژی، سیاست عمومی و محدودیتهای نهادی و سازمانی در حال تغییر میپردازد.
فناوری نقش مهمی در حرکت بهسوی توسعه شهری پایدار ایفا میکند و دولتها و صنعت خودروسازی تمایل فراوانی برای تغییر به حملونقل پاک کمکربن دارند. بسیاری بر این باورند که این امر ابزار اصلی تحقق اهداف مربوط به انتشار گازهای گلخانهای بهوسیله حملونقل است، زیرا مستلزم تغییر نحوه انجام فعالیتهاست؛ البته مشکل ازدحام را حل نمیکند.
در واقع حتی شاید سفر بیشتر را تشویق کند، زیرا دغدغه بسیاری از افراد را درباره پیامدهای زیستمحیطی حملونقل برطرف میکند. فناوریهای در حال تغییر نیز به لحاظ سیاسی جالب توجهاند؛ زیرا به تنوع مابع سوخت کمک میکند و از وابستگی به نفت وارداتی میکاهند.