نیمه دوم خرداد سال ۱۳۵۹ در روستای هفته از توابع شازند به دنیا آمد. همه او را به صبوری و شوخ طبعی می شناختند یکی از فعالین بسیج بود. دوره سربازیش به بسیج دانش آموزی و خدمت در آموزش و پرورش گره خورد. از همان سال های جوانی به نظام و رهبری علاقمند بود برای همین وارد سیاه شد. کارش را با گروه مهندسی رزمی ۴۲ قدر اراک شروع کرد. دو سال از بهترین روزهای عمرش را در همدان و کرج گذراند.

تازه ازدواج کرده بود اما دلش آرزوی پرواز داشت همیشه می گفت: «وقتی به درجه شهود برسی دیگر دست خودت نیست کسی چه میداند شاید سید مهدی شهادت را در میدانهای مین جستجو می کرد یک بار شلمچه و یک بار طلائیه هر بار ترکش شربی را بر جان سید نشاند اما شهادت را به فقط افتخار جانبازی ماند برای سیدمهدی همه از مهارتش میگفتند از کارهای خالصانه اش شاید همین ها او را به تهران و دوره آموزشی کشاند سختی دوره را به جان خرید و بعدها با همه مهارتش به عنوان تخریبچی راهی لبنان شد.

منطقه ای که یادگار جنگ ۳۳ روزه بود برایش ایران و لبنان فرقی نداشت فقط دلش می خواست کسی طعم تلخ ترکش های سربی را نچشد. کنار ترکش ها و مأموریت های سخت اما سید مهدی درسش را هم در رشته علوم سیاسی ادامه داد. همیشه از استاد خوبش شهید حمیدرضا انصاری می گفت چه خوب حق شاگردی را ادا کرد وقتی که ارتفاعات مرزی بمو سکوی پروازش شد.

صفحات کتاب :

کنگره :

‏‫‭DSR۱۶۲۶‬

دیویی :

‏‫‭۹۵۵/۰۸۴۳۰۹۲‬

کتابشناسی ملی :

9525090

شابک :

978-622-90863-4-6

سال نشر :

1402