کتاب درباره پیامبر اعظم (ص) نوشته محمدحسن قدردان قراملکی و منتشر شده در سازمان انتشارات و پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی است.
کتاب درباره پیامبر اعظم (ع)، دفتر سوم از سلسله دفترهای«پاسخ به شبهات کلامی» است که پیشتر دفتر اول آن به نام «خداشناسی» و دفتر دوم به نام «دین و نبوت» منتشر شده بود. دفتر دوم به تحلیل و نقد مطلق شبهات ناظر بر اصل دین و نبوت عامه پرداخت که در خاتمه آن، بعض شبهات مهم متوجه تعدادی از پیامبران پیشین نیز مورد تحلیل قرار گرفت. دفتر سوم، شبهات مطرح در خصوص شخصیت پیامبر اسلام(ص) را مورد بازکاوی قرار داده، آن را در دو بخش، انجام و سامان بخشیده است.
در بخش اول، نگارنده همانند دفترهای پیشین با رویکرد کلامی – فلسفی به تحلیل شبهات کلامی و اعتقادی پرداخته است. در بخش دوم تحت عنوان «شبهات تاریخی و اجتماعی»، شبهات متوجه شخصیت و اخلاق فردی و اجتماعی حضرت در سه فصل(زندگی و اخلاق فردی، اخلاق جنسی و اجتماعی) مورد کالبدشکافی قرار گرفته است.
تاریخ پژوهان تقریباً اتفاق نظر دارند که حضرت محمد و «أمی» یعنی مکتب نرفته و معلم ندیده بود و پیش هیچ معلمی علم و سواد خواندن و نوشتن فرانگرفت این معنی در آیات قرآن کریم نیز مورد تأکید قرار گرفته است که خواهد آمد.
این صفت برای پیامبر که قرآنی را آورده است که همه در مقابل آن اظهار عجز میکنند صفت مثبت و نشانگر معجزه بودن کتاب و نبوت حضرت میباشد؛ لکن در سدههای پیشین مخالفان اسلام برای اثبات ادعای اقتباس قرآن از کتب دیگر به نقد امیبودن پیامبر پرداخته و معتقد شدند که آن حضرت پیش از نبوت نیز خواندن و نوشتن را میدانست و با مطالعه کتب، پیشین آموزههای دین خود را از آنها اقتباس کرده است.