کتاب توسعهپایدار، اثر حسین رمضانی؛ به موضوعات حول محور سند 2030 و عوامل و شرایط آن میپردازد. شاید ادعای اینکه سند2030 دومین سند جنجال برانگیز یک دهه اخیر جمهوری اسلامی پس از برجام است، به گزافه نباشد!
در این کتاب به شکلگیری انگارههایی از جمله «سند 2030 الزام آور نیست! و یا دلیل رد سند، نگاه حاکمیت به غرب است!» و غیره پرداخته که در اذهان جامعه به وجود آمده است و آنها را مورد بررسی قرار میدهد.
هدف شانزدهم: ترویج جوامع صلحجو، دسترسی به عدالت و ایجاد موسسات موثر، پاسخگو و فراگیر
ن: «صلح» و «عدالت» دو ارزش والای انسانی هستند، لکن در رویارویی با نظامی از مناسبتهای ناعادلانه و رفتارهای آشکار و پنهان تجاوزگرانه، دلبستن به صلح فراگیر، بدون مقاومت، بدون ایجاد آمادگی برای دفاع مشروع از خود و مقابله با ناعدالتی، میتواند به نتایجی جبرانناپذیر منجر شود.
تهیهکنندگان و ارائهدهندگان دستور کار ۲۰۳۰ برای توسعهی پایدار اگر در پی تحقق صلح هستند ابتدا ناعدالتی نهادینهشده در روابط اقتصادی_سیاسی جهانی را چاره نمایند. اگر عدالت تحقق یابد و نظام مناسبتهای عادلانه در جهان گسترده شود، دستیابی به صلح به مراتب آسانتر خواهد شد.