کتاب رستنی های منطقه بشاگرد نوشته دکتر کریم جوانشیر و منتشر شده توسط انتشارات دانشگاه تهران، کتابی در حیطه گیاهشناسی و جامعهشناسی گیاهی و اکوسیستم منطقه بشاگرد میباشد.
بشاگرد با وسعت 1/2میلیون هکتار و قریب576 روستا که بیش از نیمی از آن متروکه است، در قسمت شرقی استان هرمزگان واقع شده است.
موضوعی که درباره بشاگرد بسیار نگرانکننده است از دست رفتن خاک در تمامی دامنههای کوهستانی بشاگرد میباشد. در گذشته دامنههای کوهستانی پوشیده از درختزارهای متراکم بود ولی بهرهبرداری غیراصولی از درختان و رستنیهای منطقه و همچنین بارش باران با شدت زیاد به رستنیهای منطقه آسیب رسانده است.
کتاب برای شناخت اکولوژیک گونهها بهعنوان یک ضرورت در برنامهها و الگوهای احیا، همچنین شناخت وضع موجود برنامههای احیای رستنیهای طبیعی و همچنین کشت توسعه گیاهان اقتصادی که باید سرلوحه طرحهای عمرانی قرار بگیرد. تهیه و تدوین شده است.
گیاهان منطقه بشاگرد
نام گونههای گیاهی مشاهده شده در این مطالعه برحسب الفبای خانوادهها و الفبای نام گونهها در هر یک از ردههای مهم گیاهی که شامل سرخسها، بازدانگان، پوشیدهدانگان,نهادانداگان (تک لپهایها و دولپهایها) است ارائه میگردد . به احتمال زیاد گونههای دیگری به غیر از آنچه در فهرست نامها آمده است در این منطقه وجود دارند که بیشتر متعلق به ارتفاعات زیاد کوهستانی هستند که از نظر دورمانده و لذا مطالعات بیشتری بخصوص در آغاز بهار برای تکمیل فهرست نام گونهها لازم است.
وجود این گونه در بشاگرد شاید تعجتآور باشد چرا که این سرخس مختص مناطق مرطوب مثل شمال ایران و اروپاست. اما وجود آب جاری تقریبا دایمی در یک دره که به علت حفاظت درختان و درختچههای آن محیطی مرطوب را بوجود آورده موجب استقرار این سرخس در کنار آب شده است.
وجود زیارتگاه و احترام مردم در این ناحیه به اماکن مقدسه موجب گشته درختانی بزرگ از زیتون وحشی، کُنار، جگ و یاس سفید فضای سبز انبوه هرچند کوچک در اینجا که دره پاتک است بوجود آید.