کتاب سایه روشن های(سایه) نوشته حمیدرضا شکارسری و منتشر شده توسط سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، در باب نقد اشعار هوشنگ ابتهاج است.
بررسی و شناخت چهرههای شاخص شعر معاصر میتواند مخاطبان را با فضای شعر معاصر آشنا کند و نیز میتواند با تشخیص سایه_روشنهای این چهرهها ضمن پرهیز از اسطورهسازیهای رایج، مخاطبان را از داشتههای با ارزش فرهنگی خود غرق غرور ملی کند.
امیرهوشنگ ابتهاج متخلص به«سایه»، شاعر غزلسرا و نوسرای معاصر از این گروه شاعران است که شناخت شعر او میتواند هم به شناخت طیف عمدهای از اشعار سنتی و نو روزگار ما بینجامد و هم به شناخت تاثیر و تاثر اوضاع سیاسی_اجتماعی متلاطم و پرفراز و نشیب سده اخیر بر شعر شاعران آن از جمله ابتهاج کمک کند.
برای شناخت بیشتر و دقیقتر هر شاعر و شعرش علاوه بر متن آثار، میتوان به زندگی شخصی و هنری او نیز مراجعه کرد.. شاید به همین دلیل کتابهای شرححال و خاطرات شاعران مطرح همیشه مورد استقبال مخاطبان قرار گرفته است.
در آثار بسیاری از نویسندگان رازها و گرههایی بوده که با برخورد مستقیم منتقد یا مخاطب با اثر چندان گشوده نشده، اما اشراف بر زندگی او باعث گشایش و تاویل آن شده است. در ادبیات کلاسیک شخصیت «سعدی» یک مفتی است که در متنهای تعلیمیاش بروز کرده است و مسعود «مسعود سعد سلمان» به علت نوع حوادث زندگیاش به حبسیهسرایی پرداخته است. راستی اگر ندانیم «ناظم حکمت» چقدر از عمر خود را در زندان گذرانده است، چگونه میتوانیم با این حجم از زنداننویسیهای او کنار بیایم یا اگر ندانیم «کافکا» در برههای از زندگی وکیل بوده است، چگونه میتوانیم از بند گرفتاریها و پیچیدگیهای رمان محاکمه رهایی یابیم؟ پس شاید بهتر باشد در این مقطع رولات بارت و تئوری مرگ مولف او را موقتا کنار بگذاریم و بپذیریم که هر نویسنده و شاعری خواهناخواه محصول شرایط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی روزگار خود است، زنده است و تا زمانی که آثارش خوانده میشود، زنده میماند.