انقلاب اسلامی ایران، همچون بارقه ی امیدی بود که در شب تاریکی جهالت مدرن، طلیعه ی بیداری اسلامی را در جهان نوید داد و اکنون که در دهه چهارم عمر آن هستیم، در مصاف با استکبار و سلطه، می رود تا پرچم رهایی مستضعفان جهان و پیام توحید و عبودیت در قلل رفیع جهان به اهتزاز درآورد.
این انقلاب که حاصل رهبری امام امت و رهروی امت امام و پیوند عمیق میان این دو بود، مکتبی را به جهانیان عرضه نمود که فصل جدیدی از توحید و جهاد فی سبیل الله را شکل داد که از آن می توان به «گفتمان انقلاب اسلامی» که منبعث از اسلام ناب محمدی (ص)، سیره و اندیشه ی امام راحل عظیم الشأن(ره) و نیز امام امت، امام خامنه ای(مدظله العالی) است، تعبیر نمود.
مکتب امام (ره) اولین جلوه این گفتمان در سیر تطور خود بود که با راهبری امام خامنه ای، گفتمان اصولگرایی از آن بازتولید شد و اکنون در قالب «گفتمان عدالت و پیشرفت» در پیش روی حرکت انقلاب اسلامی قرار دارد. در این میان دشمنان انقلاب اسلامی و امتداد داخلی نظام سلطه کوشیدند با ایجاد انحرافات و کج روی ها مسیر این گفتمان را به انحراف بکشانند که این اقدامات گاه در قامت «تکنوکراسی لیبرال» و یا «تجدیدنظرطلبی سکولار» و گاهی نیز با رنگ و لعاب به ظاهر دینی اما در واقع انحراف عمیق از ارزش های دینی و انقلابی رخ نموده و می نماید.
علی رغم تمام دشمنی ها و کارشکنی های نظام سلطه و امتداد آن، سیر تعالی انقلاب اسلامی ادامه داشته و این تعالی در یک فرآیند تکاملی و زنجیره ی منطقی، شامل پنج مرحله انقلاب اسلامی، نظام اسلامی، دولت اسلامی، جامعه اسلامی و تمدن اسلامی می گردد که به حول قوه ی الهی و تحت عنایات حضرت بقیه الله(ارواحناله الفداء) با مهندسی و راهبری امام امت و نقش آفرینی ایثارگرانه امت امام محقق خواهد شد.
کنگره :
DSR1522/ت8 1396