کودک آزاری در ایران مبحثی نسبتاً جدید و تازه است اما در کشور های اروپایی و آمریکایی قدمت بیشتری دارد. این معضل اجتماعی مورد توجه قانون گذاران و روان شناسان و جامعه شناسان و علمای تعلیم و تربیت بوده و هر یک از صاحب نظران علوم مختلف از زاویه ای آن را مورد توجه قرار داده اند.
جرم کودک آزاری از جمله جرایمی است که مرتبط با مسئله فرهنگی و اجتماعی است و جزو بزهکاری سیاه تلقی می شود زیرا جرم کودک آزاری از جمله جرایمی است که مرتبط با مسئله فرهنگی و اجتماعی جامعه است چرا که این کودکان همان نسل آینده ای هستند که جامعه و خانواده های بعدی را تشکیل می دهند و در صورت رواج پدیده کودک آزاری و عدم اهمیت به آن آینده درخشانی در انتظار جامعه و کشورمان نخواهد بود و این مسئله یکی از مهم ترین مشکلات جامعه است که زمینه ساز ارتکاب جرایم جدیدتری خواهد بود.
در این پژوهش تلاش گردیده به بررسی کاستی ها و ضعف های سیاست جنایی ایران در مرحله اجرا و حمایت از کودکان در ساختار های اجتماعی و تعیین میزان موفقیت سیاست جنایی پیشگیرانه در زمینه پدیده کودک آزاری بپردازیم.