جادو، هزارتوی روح و ماده است، به هزار تو فرو رونده همیشه به پشت سر چنان می‌نگرد که به پیش رو، هر دو لحظه‌ی اکنون‌اند، هر دو قوای حادثه دارند، چرا که زمان‌ها در هزار تو بر هم منطبق‌اند. راه و چاه‌ها و اسرار تمام جهات و عناصر را پوشانده‌اند. زیرا اسرار، هستی برتر است.

هزار تو راه به جایی نمی‌برد. راه گنج است. سکوتِ روح، علاج است، نقره‌ی زنده‌ی بالاست، خطرات روح بی شمار شکل دارد. شکل، اتصال است. ریشه و بازتاب فرو رفتن در ناشناخته را ممکن می‌کنند.

اکسیرِ اعظم ساکن خانه است. آب جوشان است. جادو، سفر به قلب و کانون و دوزخ است، به آبگینه‌ی مردگان، به جام‌ها و به جلوه‌ی شیاطین. به گردونه‌ی گوگردی و ساحت والا. ماده تیرگی‌ست، درخشش هذیان است، زبان ماده است، زبان با بی‌شمار شکل، تقلا برای اتصالش، اختگی ست.

سال نشر :

1399

صفحات کتاب :

151

کتابشناسی ملی :

5637363

شابک :

978-600-326-454-0