کتاب نیروی سوم: ورود آلمان به سیاست و اقتصاد ایران در عهد قاجار (نتایج و پیامدها) اثر مسعود صیفی است و انتشارات کلید پژوه آن را منتشر کرده است. این کتاب که تحت عنوان ورود آلمان به سیاست و اقتصاد ایران در عهد قاجار، نتایج و پیامدها با نگاه به پیشینه ارتباط ایرانیان و نژاد ژرمن می پردازد. آغاز این روابط به عهد ناصرالدین شاه با معاهده 1873 تحت نام «معاهده مودت و سیر سفاین و تجارت» بر می گردد.
در کتاب نیروی سوم: ورود آلمان به سیاست و اقتصاد ایران در عهد قاجار (نتایج و پیامدها) نویسنده با نگاهی جامع سعی کرده است تا با توجه به اهمیت موضوع کتاب را در شش فصل به ترتیب به تحلیل روابط و خواسته ها و فرجام کار دو طرف مراوده یعنی ایران و آلمان بپردازد.
با توجه به اوضاع نابسامان اقتصادی و وضعیت فرهنگی، اجتماعی ایران در نیمه دوم قرن نوزدهم تا سۀ دهۀ نخست قرن بیستم میلادی، ایران، هیچگاه نتوانست از لحاظ نظامی خود را به پایۀ دیگرکشورها حتی، عثمانی، برساند.
تکیه بر اصول و قواعد سنّتی در امر حکومت داری با اوضاع جدید جهانی هیچگونه همخوانی نداشت لذا در نبردهای مختلف از عهد فتحعلیشاه تا ناصرالدین شاه، همه جا نیروهای نظامی کم شمار ایرانی با شکست روبرو میگردیدند. از سوی دیگر، سیاست، نفوذ و دخالت، دو قدرت بزرگ خارجی یعنی، بریتانیای کبیر از سمت جنوب و روسیۀ تزاری از سمت شمال، هیچگاه مجال و اجازۀ پیشرفت را به ایران نمی دادند.
حتی اقدامات افرادی چون، امیر کبیر و مشیرالدوله، که با شاهی اصلاح طلب و طالب پیشرفت هم قدم بودند نیز نتوانست ایران را قدری به آهنگ سریع پیشرفت جهانی نزدیک سازد. این دلیل، باعث گرایش سیاستمداران ایرانی به سیاستی به نام « نیروی سوم » گردید. آلمانی ها، با آوارۀ پیشرفتهای نظامی، صنعتی و اقتصادی خود که در سطح جهانی پیچیده بود، موردی از اهداف سیاست ایران گردیدند. در 1873 میلادی، در سفر اول ناصر الدین شاه به اروپا، پیمانی منعقد گردید که در آن آلمانی ها را به ورود به بازار ایران سوق می داد.