دوره نوسنگی ایران از میانه هزاره هفتم ق .م آغاز شد ، و آثار بر جا مانده از آن عمدتا
ابزارهایی ساخته از سنگ صیقل خورده اند . جامعه آن روز از دسته مردمان یا طایفه
هایی تشکیل می یافت که در دشتی حاصلخیز اقامت گزیده و از راه کشاورزی و
دامداری معیشت خود را تأمین می کرده اند . لیکن درباره این دوران کهن یافته ها و
مدارک ناقص ، و نظرات در شن اخت اقوام یا نژادهایی که در نجد ایران می زیسته اند
بسیار مهم است.

صفحات کتاب :